Kronik sosyal izolasyona maruz kalan yaşlı dişi sıçanlarda oksitosinin anksiyete, kognitif fonksiyonlar ve beyindeki nörotrofik faktörler üzerine etkileri


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Dokuz Eylül Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Fizyoloji Yüksek Lisansı, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2023

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: HELİN DEMİRTAŞ

Danışman: İlkay Aksu

Açık Arşiv Koleksiyonu: AVESİS Açık Erişim Koleksiyonu

Özet:

Sosyal izolasyon, tüm yaş gruplarında görülmekle beraber özellikle yaşlılıkta yaygındır. Oksitosin, olumlu sosyal etkileşimin etkilerini ve sonuçlarını koordine etmek ile de görevlidir. Bu çalışmanın amacı, sosyal izole edilen yaşlı dişi sıçanlara intranazal oksitosin verilmesinin kognitif fonksiyonlar, davranış değişiklikleri ve  hipokampus (HPC) ile prefrontal korteksteki (PFC) Beyin Kaynaklı Nörotrofik Faktör (BDNF) ve Vasküler Endotelyal Büyüme Faktörü (VEGF) üzerine etkisini araştırmaktır. Çalışmada, yirmi sekiz adet yaşlı, dişi, 18-24 aylık Sprague Dawley cinsi sıçan kullanıldı. Hayvanlar dört gruba ayrıldı: kontrol (K), sosyal izole (Sİ), oksitosin izole (Oİ)  ve oksitosin sosyal (O). Dört haftalık sosyal izolasyonun son iki haftasında hayvanlara 14 kez intranazal olarak 2 mg/kg oksitosin veya salin uygulandı. Oksitosinin son dozundan sonra, davranışsal fonksiyonları değerlendirmek için davranış deneyleri gerçekleştirildi. PFC ve HPC bölgelerindeki BDNF, VEGF miktarlarını değerlendirmek için ELISA kitleri kullanıldı. Çalışmanın sonucunda PFC ve HPC BDNF ve HPC VEGF miktarının gruplar arasında anlamlı bir fark yaratmadığı bulundu. PFC VEGF miktarı, O ve Oİ grubunda Sİ grubuna göre arttı. Morris su tankı deneyinde, öğrenme testleri sırasında gizli platformu bulmak için harcanan süre tüm gruplarda gün geçtikçe anlamlı şekilde azaldı. PFC ve HPC nöron sayımı yapıldı. HPC nöron sayısı Oİ grubunda, K ve Sİ grubuna göre yüksek bulundu; ayrıca O ile Sİ grubu arasında anlamlı bir fark olduğu sonucuna ulaşıldı. Oksitosin, Sİ sıçanlarda PFC VEGF miktarının artmasını sağladı. Sİ, üç odalı sosyal etkileşim testinde sosyalliği bozulan, boş alanda sosyal alana göre daha çok zaman geçiren tek grup olarak belirlendi. Bu bulgulardan yola çıkarak oksitosinin, stresin yol açtığı kognitif ve davranışsal değişiklikler üzerinde koruyucu bir etkiye sahip olabileceğini söyleyebiliriz. Yaşlı dişi sıçanlar, oksitosin uygulaması ve sosyal izolasyon üzerine daha çok çalışma yapılmasına ihtiyaç vardır.

Anahtar Sözcükler: Sosyal izolasyon, yaşlanma, intranazal oksitosin, kognitif fonksiyon, nörotrofik faktörler