Çocuk Acil Travma Hastalarının Akut Travmatik Koagülopati Açısından Değerlendirilmesi


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Dahili Tıp Bilimleri Bölümü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2024

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: GÖZDENUR ERİŞ

Danışman: Hale Ören

Özet:

Amaç̧: Bu araştırmada DEÜ Çocuk Acil servisine travma ile başvuran pediatrik hastalarda izlemde gelişebilecek ATK insidansını, risk faktörlerini ve prognoza etki eden faktörleri ortaya koymayı, mortalite ve morbidite durumlarını saptamayı ve elde ettiğimiz prediktif değerleri dikkate alarak bu hastaların takip ve tedavilerinin planlanmasında ATK konusunda farkındalık yaratmayı amaçladık.

 

Gereç ve Yöntem: DEÜ Çocuk Acil Servisine 1 Ocak 2015-1 Haziran 2023 tarihleri arasında başvuran ve yaşları 1 ay -18 yaş arası olan travma hastaları bu çalışmaya dahil edildi. Hastaların demografik verileri, travmaya ait bilgi ve değerlendirmeleri, klinik bilgileri, laboratuvar ve radyolojik tetkik sonuçları, tedavi ve izlemleri, prognozları, mortalite ve morbidite nedenlerine ait veriler hasta dosyalarından alınıp veri toplama formuna kaydedildi; bulgular retrospektif olarak incelendi.

 

Bulgular: Çalışmamızda 1071 hastanın verilerine ulaşıldı. Hastaların ortalama yaşı 8,8 ± 5,7; 758’i (%70,8) erkek, 313’ü (%29,2) kızdı. ATK görülme insidansı % 30,9 bulundu. Yaralanma Şiddeti Skoru (ISS) <15 olan hafif travma hastalarının % 21,5’inde, ISS 15-24 olan hastaların % 39,2’sinde, ISS ≥25 olan hastaların % 64,2’sinde ATK geliştiği saptandı. Hastaların bulguları istatistiksel olarak analiz edildiğinde Glaskow Koma Skoru’nun ≤8, ISTH DIK skorunun ≥ 5 olması, anormal vital bulgu (hipotansiyon, hipertansiyon, bradikardi, taşikardi) bulunması, anemi varlığı ve acil serviste transfüzyon ihtiyacı ATK gelişimini öngörmede en önemli bağımsız risk faktörleri olarak tespit edildi. ATK varlığında erken dönemde intrakranial kanama, geç dönemde hiperkoagülopatik olay daha sıktı (p=0,013, p=0,009). ATK görülen hastalarda görülmeyenlere göre ekstrakranial hiperkoagülopatik olay daha sık görüldü (p=0,005). ATK var olan hastalarda mortalite % 6,3 olarak saptandı; ATK varlığı mortaliteyi 8,1 kat arttırmıştı. Travma sonrası ilk görüntülemesi normal olup izlemde intrakranial kanama gelişen % 0,7 hastada trombositopeni varlığı, aPTT ve PT yüksekliği en önemli risk faktörlerini oluşturmaktaydı. İzlemde kranial kanama saptanma zamanı median 24,0 (0,5-48,0) saat idi.

Travma sonrası hastaların % 2,6’sında hiperkoagülopatik olay gelişti. Tromboz saptanma zamanı ortalama 7,10±10,30 gün; median 3,5 (0,02-35) gün idi. Trombozların % 25’i 0-1 yaş, % 17,9’u 2-4 yaş, % 14,3’ü 5-9 yaş, % 10,7’si 10-12 yaş, %32,1’i 13 yaş ve üstünde görüldü. Trombüsler en sık serebral yerleşimliydi (%53,6). Trombüslerin % 42,9’u arteriyel, %57,1’i venöz idi. Venöz trombozların % 62,5’i ekstremite derin ven trombozu, % 18,8’i serebral, % 6,2’si splenik, % 6,2’si renal, % 6,2’si vena cava inferiorda lokalizeydi. Başvuruda anormal vital bulgu varlığı, travmatik beyin hasarı olması ve kronik hastalık zemininde gelişen ATK’nın hiperkoagülopatik olay gelişme riskini arttığı görüldü. Travma sonrası tromboz gelişen hastalarda mortalite oranı % 7,1 idi. Hiperkoagülopati gelişen hastalarda sekel oranı hiperkoagülopati gelişmeyen hastalara göre daha yüksekti.

 

Sonuç: Pediatrik yaş grubundaki travma hastalarında travmaya bağlı kanama kadar ATK’ye bağlı kanamalar ve hiperkoagülabilite gelişebilmekte, hiperkoagülopati mortaliteye ve sekelli bir yaşama neden olabilmektedir. Özellikle 0-1 yaş arasında ve ergenlik döneminde olan hastalarda travma sonrası tromboz gelişiminin daha fazla görüldüğü, kafa travmasının da birlikte olduğu multitravma hastalarının ve kronik hastalığı bulunan çocukların hiperkoagülopati açısından yüksek risk taşıdığı akılda tutulmalı; ATK saptanan hastalar hiperkoagülabilite açısından dikkatli takip edilmeli, erken tanı ve etkin tedavileri sağlanarak mortalite ve morbidite oranlarının azaltılmasına çalışılmalıdır.