Türkçede Uyum Olgusu ve Özellik Kalıtımı


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Genel Dilbilim, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2023

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Rabia Melek Çetin

Danışman: Murat Özgen

Özet:

Türkçede özne-yüklem uyumu 1. ve 2. kişi ve sayı değerlerinde zorunludur. Üçüncü kişi çoğul değeri ise çeşitli nedenlerle seçimlik olabilir (Durum I) (Kornfilt, 1997, 2000; Göksel ve Kerslake, 2005; Corbett, 2000, 2006; Uzun, 2000 ve diğ.). Yüklem konumunda bir adıl bulunduğunda yüklem özne yerine özne tümleciyle uyuma girer (Durum II) (Göksel ve Kerslake, 2005). Temel tamlayan-iyelik uyumunda tamlayan ve iye üzerinde uyum görünür. Buna karşın bazı tamlamalarda iye üzerindeki iyelik belirticisi düşürülebilir (Durum III) (Özsoy, 1994). Karşıt bir durum olarak ilgileştirilen iyelik yapılarında iyelik eki kimi durumlarda seçimlik olabilir (Durum IV). Çalışmamız Türkçedeki (i) üç temel uyum görünümünü ve (ii) dört tuhaf uyum durumunu Ouali (2008)’in önerdiği üç Özellik Kalıtı (‘ÖK’) seçeneği ile açıklamanın mümkün olup olmadığını ve (iii) Ouali (2008)’de sunulan hiyerarşik ÖK sıralamasının dillerarası geçerliliğini tespit etmeyi amaçlamıştır. ÖK, uyum olgusunu açıklamayı amaçlayan bir mekanizmadır (Chomsky, 2000, 2001, 2004, 2008, 2013; Richards, 2007; Inokuma 2007, 2013; Miyagawa, 2010, 2017; Ouali, 2008 ve diğ.). Ouali (2008), ÖK için üç seçenek önerir: T yorumlanamaz özellikleri Z’ye aktarabilir (BAĞIŞLA), aktarmayıp kendisinde tutabilir (TUT) veya hem Z’ye aktarıp hem de bir kopyalarını da kendisinde tutabilir (PAYLAŞ). Çözümlememiz kapsamında öncelikle Ouali (2008)’in ÖK önerilerinin Türkçede üç temel uyum yapısına uygulanabildiğini tespit ettik. Ardından, çözümlememiz ile dört ‘tuhaf’ uyum görünümünün de aynı şekilde Ouali (2008)’in üç seçenekten oluşan ÖK modeli açıklanabileceğini önerdik. Son olarak, söz konusu ÖK seçeneklerinin Berberice için önerilen hiyerarşik sıralamasının Türkçe için de geçerli olduğunu belirledik.

Anahtar Sözcükler: özne-yüklem uyumu, iyelik uyumu, ilgi uyumu, özellik kalıtı