Afet sonrası geçici yerleşim yerlerinin planlanmasındaki faktörlerin incelenmesi : Karşıyaka örneği


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gediz Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kentsel Yenileme Anabilim Dalı, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2016

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: HÜSEYİN MARAL

Danışman: Yenal Akgün

Özet:

Afet/acil durum sonrasında, insanların doğru bilgilere ulaşabileceği ve toplanabileceği güvenli alanlara yönlendirilmeleri ve barınma ihtiyaçlarının karşılanması “Müdahale ve İyileştirme Planlaması”nın en önemli konularından birisidir.

İzmir’de deprem senaryoları çalışmaları, 1999 yılında, Birleşmiş Milletler Uluslararası Doğal Afetleri Azaltmanın On Yılı Sekretaryası tarafından desteklenen RADIUS Projesi kapsamında başlatılmış ve İzmir Büyükşehir Belediyesi ile Boğaziçi Üniversitesi işbirliğinde “İzmir Deprem Master Planı” oluşturulmuştur.

17-21 Ekim 2005 tarihlerinde meydana gelen Urla ve Seferihisar depremleri sonrası, Valilik Kriz Yönetim Merkezi bünyesinde, Bayındırlık ve İskân Bakanlığı İzmir İl Müdürlüğü ile birlikte teknik bir çalışma grubu oluşturularak, plan çalışmalarına başlanılmıştır. Bu planla, ilk toplanma ve acil barınma alanları da belirlenmiştir.

Günümüzde ise TAMP (Türkiye Afet Müdahale Planı) ve İZAMP 2015 (İzmir Afet Müdahale Planı), AFAD tarafından hazırlanmış ve onaylanarak uygulanabilir hale getirilmiştir.

İZAMP 2015 kapsamında, İzmir İli genelinde, ilçe bazında toplanma alanlarının belirlendiği, ancak çadır kent alanlarının belirlenmesi ile ilgili çalışmaların henüz tamamlanmadığı ve komisyonlarda görüşüldüğü yetkililerce belirtilmiştir.

Bu çalışmada İzmir’deki afet sonrası toplanma ve acil barınma alanlarının yerleri ve büyüklüklerinin belirlenmesine yönelik farklı kurumlarca farklı yıllarda yapılmış çalışmalar derlenmiştir.

Çalışmada Karşıyaka ilçesinde İZAMP, RADIUS vb. kapsamda belirlenen toplanma ve çadırkent alanlarının, yeterli nitelikte ve büyüklükte olup olmadığı, alanların belirlenme kriterleri ile ulusal ve uluslararası standartlara göre uygunluğu tartışılmıştır.

Mevcut toplanma alanlarının konumları belirlenerek, uydu fotoğrafları üzerinde görselleştirilmiş, ayrıca Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) tabanlı analizler yardımıyla mahalle tabanlı mekânsal veriler ve ağırlıklı çakıştırma yöntemi kullanılarak, mahalleler arasında bir risk sınıflaması yapılmış, bu yöntem ile ortaya çıkan en riskli üç mahalle için ise toplanma alanı seçimi uygunluk sorguları tamamlanmıştır.