Akademik Veri Yönetim Sistemi
12. ULUSAL GÖĞÜS CERRAHİSİ KONGRESİ, Muğla, Türkiye, 19 - 22 Ekim 2023, ss.1-2
Giriş:Göğüs duvarı rezeksiyonları, malignite, doğumsal anomali, yaralanma ve enfeksiyon nedeniyle genellikle kaburga, kas ve deriyi içerecek şekilde yapılır. Rezeksiyonun büyüklüğüne bağlı olarak hastada solunum fizyolojisinde değişiklikler, iskelet sisteminde instabilite ve kozmetik kusurlar görülebilmektedir. Bu nedenle rezeksiyon sonrası defektler çeşitli materyal ve yöntemlerle kapatılmaktadır. Biz de kliniğimizde göğüs duvarı rezeksiyonu sonrası basit ama etkili bir kapama yöntemi ile rekonstrüksiyon uyguladığımız iki olgumuzu sunuyoruz.
Olgu 1: 62 yaşında kadın olgu, 2000 yılında sağ parsiyel mastektomi ve 2007 yılında sağ total mastektomi yapılmış. Her iki operasyon sonrası RT almış. 2021 yılından beri metastaik meme kanseri nedeniyle takipli olguda 1 yıldır olan RT skarında nekroze yarası mevcut. Defalarca yara yeri debridmanı yapılmasına rağmen nekroze yara büyümüş. Sonrasında çekilen Toraks BT’de “sağ göğüs ön duvarı erode görünümde olup inferiorda cilt-ciltaltı heterojen.Sağ meme ve sağ pektoralis kası izlenmemekte, sağ 4-5-6. kotlar anteriorda destrüksiyon mevcut” şeklinde raporlandı. Olguya operasyon planlandı.
Olgu 2:50 yaş kadın olgu, 2014 yılında sağ memede kitle nedeniyle parsiyel mastektomi, 2019 yılında lokal nüks nedeniyle sağ total mastektomi yapılmış. Her iki operasyon sonrası RT almış. Operasyondan bir yıl sonra mastektomi lojunda kas ve kotlara invaze kitle saptanmış. Hastanın preoperatif Toraks BT’si “Sağ pektoral bölgede 4, 5 ve 6. kotları destrükte eden, boyutları 9x2,5cm kitlesel lezyon izlenmiştir” şekinde sonuçlandı.
Her iki olguya da aynı taraf mastektomi lojuno yönelik göğüs duvarı rezeksiyonu ve tel kafes yöntemiyle rekonstrüksiyon yapıldı. Operasyonda güvenli cerrahi sınır bırakılarak cilt-ciltaltı, kas ve 4,5,6.kotlar parsiyel rezeke edilerek göğüs duvarı enblok olarak çıkarıldı. Kotlar tel sütür yardımı ile birbirine göğüs duvarı anatomik pozisyonunu bozmayacak şekilde defekt kapatılarak yaklaştırıldı. Polipropilen mesh defekt üzerine primer sütürize edildi. Latissimus dorsi kasından kas ve cilt-ciltaltı flebi hazırlanarak defekt alanına transpoze edildi ve defekt kapatıldı.
Tartışma:Göğüs duvarı rezeksiyonlarında ana hedef göğüs duvarının sertliğini yeniden oluşturarak akciğer herniasyonunu, toraksın küçülerek hareket kabiliyetinin azalmasını, mediastinal organlardaki kompresyonu önlemek engellemek ve bunun yanında iyi kozmetik sonuç almak olarak sıralanabilir. Genellikle 2-3 kot rezeke edildiğinde rekonstrüksiyon gerekmez iken 4 veya daha fazla kot rezeke edildiğinde veya 5 cm in üzerindeki defektlerde rekontrüksiyon gerekmektedir. Rekontrüksiyon için protetik ve biyosentetik yamalar ve osteogenetik rekontrüksiyon malzemeleri ve kas flepleri rutin olarak kullanılmaktadır. Kemik stabilitesi sağlamak amacıyla titanyum plak ve vidalar kullanılırken; pahalı olması, SGK tarafından karşılanmaması ve enfeksiyon riski sebebiyle bizim olgularımızda tel kafes yöntemiyle kapama yapılmıştır.
Introduction: Chest wall resections are usually performed to include ribs, muscle and skin due to malignancy, congenital anomaly, injury and infection. Depending on the size of the resection, changes in respiratory physiology, instability in the skeletal system and cosmetic defects may be observed in the patient. For this reason, post-resection defects are closed with various materials and methods. We present two cases in which we performed reconstruction with a simple but effective closure method after chest wall resection in our clinic.
Case 1: 62-year-old female, right partial mastectomy was performed in 2000 and right total mastectomy was performed in 2007. He received RT after both operations. The patient, who has been followed up for metastatic breast cancer since 2021, has a necrosis wound in the RT scar that has been around for 1 year. Despite repeated wound debridement, the necrotic wound grew larger. In the thorax CT taken afterwards, "the right anterior chest wall appears eroded and the skin-subcutaneous tissue is heterogeneous in the inferior part. The right breast and right pectoralis muscle are not observed, right 4-5-6. It was reported as "There is destruction in the anterior ribs". An operation was planned for the case.
Case 2: 50-year-old female patient. Partial mastectomy was performed due to a mass in the right breast in 2014, and right total mastectomy was performed in 2019 due to local recurrence. He received RT after both operations. One year after the operation, a mass that invaded the muscles and ribs was detected in the mastectomy area. The patient's preoperative Thoracic CT resulted as follows: "A mass lesion measuring 9x2.5cm in size was observed in the right pectoral region, destroying the 4th, 5th and 6th ribs."
Chest wall resection for the ipsilateral mastectomy lodge and reconstruction using the wireframe method were performed in both cases. During the operation, the skin-subcutaneous, muscle and 4th, 5th and 6th ribs were partially resected, leaving a safe surgical margin, and the chest wall was removed en bloc. The jeans were brought together with the help of wire sutures, closing the defect without disturbing the anatomical position of the chest wall. Polypropylene mesh was primarily sutured over the defect. A muscle and skin-subcutaneous flap was prepared from the latissimus dorsi muscle, transposed to the defect area, and the defect was closed.
Discussion: The main goal of chest wall resections can be listed as preventing lung herniation by re-establishing the stiffness of the chest wall, decreasing mobility by shrinking the thorax, compression in the mediastinal organs, as well as obtaining good cosmetic results. Generally, reconstruction is not required when 2-3 ribs are resected, whereas reconstruction is required when 4 or more ribs are resected or in defects over 5 cm. Prosthetic and biosynthetic patches and osteogenetic reconstruction materials and muscle flaps are routinely used for reconstruction. While titanium plates and screws are used to provide bone stability; In our cases, closure was performed with the wire cage method due to its cost, not being covered by Social Security Institution, and the risk of infection.