Bu çalışma, iki savaş arası dönemdeki (1919-1939) uluslararası politik ekonominin, 19. yüzyılda İngiltere ve II. Dünya Savaşı sonrasında ABD liderliğindeki uluslararası sistemden ekonomik ve siyasi istikrarı sağlama bakımından nasıl ayrıştığını incelemektedir. Bu doğrultuda; iki savaş arası dönemdeki ticari korumacılık, parasal sistemsizlik, Büyük Buhran ve ülkeler arası iş birliğinin tesis edilememesi gibi ekonomi politik sorunlara dair gelişmeler üzerinde durulmaktadır. Liberal kapitalizmin serbest ticaret ve ortak bir parasal sistem gibi gerekliliklerinin, iki savaş arası dönemde sağlanamamasına Hegemonik İstikrar Teorisi çerçevesinde bir açıklama sunulmaktadır. Teoride kamu malı olarak değerlendirilen bu gereklilikler, liberal bir lider tarafından sağlandığında uluslararası sistemdeki istikrarın ne yönde geliştiği sorusu üzerine odaklanılmakta ve sonuç olarak, kapitalizmin son iki yüz yıllık süreci içinde kamu mallarını sağlayan bir liderin bulunduğu dönemlerin daha istikrarlı bir yapıya sahip olduğu ortaya konulmaktadır. İki savaş arası dönemde ise uluslararası sistemin liderliğini üstlenen bir güç bulunmamaktadır. Bu hegemonik güç boşluğu, söz konusu dönemdeki ekonomi politik istikrarsızlıkların artmasına ve çözüme yönelik girişimlerin başarısız olmasına zemin hazırlamıştır. Çalışmada bu süreçler, Hegemonik İstikrar Teorisi bağlamında ele alınarak; uluslararası politik ekonomideki istikrarsızlıkların ortaya konulması amaçlanmaktadır.
