ORTA KULAK KEMİK ZİNCİR ONARIMINDA KEMİK ÇİMENTO VE İNKUS İNTERPOZİSYONU YÖNTEMLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI


Önder K., Akbay B. B., Olgun Y., Güneri E. A.

12. ULUSAL OTOLOJİ NÖROTOLOJİ KONGRESİ & 14. KOKLEAR İMPLANTASYON ODYOLOJİ KONGRESİ, Muğla, Türkiye, 15 - 17 Mayıs 2025, ss.1-2, (Özet Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Muğla
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1-2
  • Dokuz Eylül Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

ORTA KULAK KEMİK ZİNCİR ONARIMINDA BONE CEMENT VE İNKUS İNTERPOZİSYONU YÖNTEMLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Kardo Önder¹, Beyazıt Buğra Akbay¹, Yüksel Olgun¹, Enis Alpin Güneri¹

Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir

GİRİŞ

Kronik otitis media ve temporal kemik travmaları sonrasında en sık görülen kemikçik zincir patolojisi inkus uzun kol erozyonlarıdır. Kemik çimento ve inkus interpozisyonu bu patolojinin düzeltilmesinde yaygın olarak kullanılan iki ana yöntemdir. Bu çalışmada, Austin-Kartush Tip A kemikçik zincir patolojisine sahip hastalarda uygulanan kemik çimento (Cam İonomer) ve İnkus İnterpozisyonu yöntemlerinin postoperatif kemik işitme kazancı ve hava-kemik aralığı (HKA) değişimi üzerindeki etkileri karşılaştırılmıştır.

YÖNTEM

Ocak 2015 – Eylül 2024 tarihleri arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Kliniğinde Austin Kartush Tip A kemikçik zincir patolojisi sebebi ile cam ionomer kemik çimento veya inkus İnterpozisyonu yöntemi uygulanan ve en az 6 aylık odyolojik takibi olan hastalar çalışmaya dahil edilmiştir. Hastaların demografik verileri, ameliyat öncesi ve sonrası odyolojik sonuçları ve orta kulak risk indeksi (MERI) skorları geriye yönelik olarak değerlendirilmiştir. 

BULGULAR

Çalışmaya 35 hasta dahil edildi. İnkus interpoziyonu yapılan grubun ortalama yaşı 36,4 iken (12-67), kemik çimento yapılan grubun ortalama yaşı 45,3 idi (27-67).

Kemik çimento grubunda 13 hastada çimento inkus uzun kolu ile stapes arasına uygulanırken, 10 hastada ise inkus uzun kolundaki defekt büyük olduğu için manibriostapediopeksi yapılmıştı. Kemik çimento grubun ameliyat öncesi odyolojik incelemelerinde ortalama HKA 33.12 (17-45)) dB idi. İnkus interpozisyonu grubunun ameliyat öncesi odyolojik incelemelerinde ortalama HKA 32.75 (15-55) dB idi.

Her iki grupta da postoperatif dönemde HKA istatistiksel olarak anlamlı iyileşme saptanmıştır (p<0.001). Kemik çimento uygulanan grupta ameliyat sonrası ortalama HKA 15.84 (0-45) iken İnkus İnterpozisyonu grubunda ortalama HKA 14.92 (0-34) idi. Gruplar arasında postoperatif HKA değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p=0.86, p>0.05). Her iki grupta da ameliyat sonrası kemik yolu eşiklerinde düşme izlenmemiştir

Her iki gruptaki hastaların ortalama MERI skorları arasından istatistiksel olarak anlamlı farlılık yoktur (p=0.755, p>0.05). MERİ skoru ile hava-kemik aralığı (ABG) değişimi arasında istatistiksel olarak zayıf ancak anlamlı negatif bir korelasyon saptanmıştır (p=0.001, r=-0.3).

SONUÇ

Gerek inkus interpozisyonu gerekse kemik çimento inkus uzun kol defekti ile başvuran hastaların işitme rekonstrüksiyonunda kullanılabilecek etkin cerrahi yöntemlerdir. MERI skoru daha düşük olan hasta gruplarında her iki cerrahi yöntemle de daha iyi odyolojik sonuçlar alınabilir.

ANAHTAR KELİMELER

Kemik çimento, İnkus İnterpozisyonu, kemikçik zincir