HIV Pozitif Gebeliklerde Seçilen Doğum Şeklinin, Doğum Süresinin ve Doğum Travayı Takibinin Fetal Bulaş Açısından Perinatal ve Postnatal Sonuçlarının Değerlendirilmesi


Uzaldı İ., Şahin A., Karadag Oncel E., Pala H. G., ONCEL M. Y., YILMAZ ÇIFTDOGAN D., ...Daha Fazla

Çocuk Enfeksiyon Dergisi, cilt.15, sa.1, ss.19-25, 2021 (ESCI) identifier

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 15 Sayı: 1
  • Basım Tarihi: 2021
  • Doi Numarası: 10.5578/ced.20219904
  • Dergi Adı: Çocuk Enfeksiyon Dergisi
  • Derginin Tarandığı İndeksler: Emerging Sources Citation Index (ESCI), Scopus, CINAHL, EMBASE, TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.19-25
  • Dokuz Eylül Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Giriş: İnsan immün yetmezlik virüsü (HIV); dünyada ilk olarak 1981 yılında tanımlanmış olup, ülkemizde ise ilk vaka 1985 yılında görülmüştür. 1985 yılında toplam üç olan vaka sayısı, 30 Haziran 2019 itibariyle toplam 21.988’dir. HIV bulaş yolları ele alındığında, halen tüm HIV vakalarının %48.6‘sının bulaş yolu bilinememektedir. Bu durum %1’lik gibi oldukça düşük oranlarda bildirilen anneden bebeğe bulaşın gerçekte daha da yüksek oranlarda olabileceğini düşündürmektedir. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada hastanemizde doğum yapan HIV pozitif anneden doğan bebeklerin perinatal öykülerinin ve laboratuvar özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Hastanemizde 2009-2019 yılları arasında doğum yapan HIV ile enfekte anne bebeklerinin perinatal öyküleri ve laboratuvar özellikleri geriye dönük olarak incelenmiş, HIV enfeksiyonuna ve gebelik seyrine ait bilgiler, bulunabildiği kadarıyla tıbbi kayıtlardan elde edilmiştir. Bulgular: HIV ile enfekte anneden doğan 15 bebeğin (%60 erkek, %40 kız) annelerinin 2’sine (%13.3) gebelikten önce, 7’sine (%46.7) gebelik sırasında, 6’sına (%40) ise doğum sırasında HIV tanısı koyulduğu belirlendi. 8 annenin (%53.3) gebelik sırasında antiretroviral tedavi aldığı, 2 (%13.3) gebenin normal spontan doğum ile doğum yaptığı saptandı. Normal spontan doğum ile doğan bebeklerden birine zidovudin profilaksisi başlanmış ve izleminde bebeğin sekiz haftalık profilaksi sonrasında HIV viral yükünün halen negatif olduğu görülerek profilaksisi kesilmiş, diğer bebek ise anne tarafından izinsiz olarak götürülmüştür. Göç İdaresi ile iletişime geçilmiş ancak anne ve bebeğe ulaşılamamıştır. 3 (%20) gebede erken membran rüptürü öyküsü saptanırken, en uzun travay süresi de 16 saat olarak belirlendi. 11 (%73.3) gebe doğum sırasında intravenöz zidovudin tedavisi ve 13 (%86.6) bebek antiretroviral profilaksi almıştı. HIV viral yükü bakılmış olan 11 bebeğin biri hariç diğerlerinin viral yükü negatif saptanmıştır. HIV viral yükü pozitif (300.000 kopya/mL) olan olgu 38. gestasyon haftasında sezaryen ile doğmuş olup, annesi doğum sırasında tanı almış, doğum sonrası hastaya üçlü (zidovudin, lamivudin, nevirapin) antiretroviral profilaksi başlanmıştı. Sonuç: Türkiye’de HIV enfeksiyonu çok sık görülmemekle birlikte, olgu sayısı yıllar içinde giderek artmaktadır. HIV’in anneden bebeğe perinatal geçişi, doğum öncesi, sırası ve sonrasında alınacak önlemler ile azaltılabilir. Özellikle, gebelikte HIV enfeksiyonu tanısının geç konulmaması ya da atlanmaması sağlanmalı ve HIV ile enfekte gebelerin takibi HIV konusunda uzman merkezlerce yapılmalıdır.
Objective: Human immunodeficiency virus (HIV) was first described in 1981 in the world, and the first case in our country was seen in 1985. The total number of cases is 21.988 as of 30 June 2019, which was 3 in 1985. Considering the transmission routes of HIV positive cases in our country, the rate of transmission from mother to baby seems to be 1%, but it is likely that this ratio will be higher if 48.6% of all cases are not known. Material and Methods: In this study, perinatal histories and laboratory features of babies born from HIV-positive mothers are planned to be analyzed retrospectively. As far as possible information on HIV infection and the course of pregnancy has been obtained from the medical records and the perinatal history and laboratory features of HIV-infected mother’s babies who delivered between 2009 and 2019 at our hospital were analyzed retrospectively Results: Fifteen infants’ (60% male, 40% female) mothers were diagnosed in 2 (13.3%) before pregnancy, 7 (46.7%) of the mothers during pregnancy, and 6 (40%) of the mothers during delivery. It was ascertained that eight mothers (53.3%) received antiretroviral treatment during pregnancy and 2 (13.3%) mothers delivered by normal spontaneous vaginal route. Zidovudine prophylaxis was started in one of the babies born with a normal spontaneous vaginal route, and the HIV virus load was still negative after eight weeks of prophylaxis and the prophylaxis was discontinued, the other baby was taken by the mother without permission. Premature membrane rupture was detected in three (20%) pregnant women, and the longest labor time was 16 hours. Eleven (73.3%) pregnant women received intravenous zidovudine therapy and 13 (86.6%) babies received antiretroviral prophylaxis. The viral load of the others was negative except one of the 11 babies whose HIV viral load was examined. The patient with a positive HIV viral load (300.000 copies/mL) was born by cesarean at 38 weeks of gestation and her mother was diagnosed during delivery and triple antiretroviral prophylaxis (zidovudine, lamivudine, nevirapine) was started on to baby. Conclusion: Although HIV prevalence is not high in Turkey, the number of cases has been increasing over the years. Perinatal transmission of the HIV virus from mother to baby can be reduced by measures to be taken before, during and after birth. In particular, it should be ensured that HIV infection is not diagnosed late or missed during pregnancy, and HIV-infected pregnant women should be followed up by centers which specialized in HIV.