20. Ulusal Jinekoloji ve Obstetrik Kongresi, 2023, Gazimagusa, Kıbrıs (Kktc), 17 - 21 Mayıs 2023, ss.252-253, (Özet Bildiri)
GİRİŞ VE AMAÇ:Çalışmamızdaki amaç gebelikte ilk trimesterde yapılan ikili tarama testindeki parametreler ile gestasyonel diyabetes mellitus (GDM) gelişimi arasında ilişki olup olmadığını değerlendirmektir.
YÖNTEM:İstanbul Sağlık Bilimleri Üniversitesi Sancaktepe Şehit Prof.Dr. İlhan Varank Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği’ne Kasım 2017 ile Nisan 2021 tarihleri arasında ilk trimesterde başvurup ikili test yaptırmış ve sonrasında yine aynı hastanede glukoz yükleme testi (GYT), oral glukoz tolerans testi(OGTT) yaptırmış olan 18-45 yaş arası, 11-13 hafta arası tekil gebeliği olan 128 gebenin tıbbi kayıtlar ıretrospektif incelenerek çalışmaya dahil edilmiştir. Çalışmaya dahil edilen gebeler 50 gr GYT ve 100 gr OGTT sonuçlarına göre 3 gruba ayrılmışlardır. 50 gr GYT sonucu <140 mg/dl olanlar GDM olmayan grup (1. grup), 50 gr GYT sonucu 140-180 mg/dl ve 100 gr OGTT sonucu normal olanlar glukoz intolerans (GİT) grubu (2. Grup), 50 gr OGTT 180 mg/dl ve üzerinde olan veya 100 gr OGTT sonucunda GDM tanısı alan grup (3.grup) olarak değerlendirilmiş ve bu gruplar kendi aralarında demografik özellikler, ikili test sonuçları ve neonata lsonuçlar bakımından karşılaştırılmışlardır.
BULGULAR:Araştırmaya katılan 128 gebenin 106’sında (%82,81) GDM saptanmadı (grup 1), 16’sında (%12,5) GİT tespit edildi (grup 2), 6’sında (%4,68) GDM tespit edildi (grup 3). Araştırmaya dahil edilen gebelerin yaş, vücut kitle indeksi, doğum haftası, doğum şekli, PAPP-A, serbest beta HCG, PAPP-A MOM ve beta HCG MOM değerleri, yenidoğan doğum ağırlığı, APGAR skorları, yenidoğan yoğun bakım ihtiyaçları bakımından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0.05).
TARTIŞMA VE SONUÇ:İlk trimester taramada kullanılan beta HCG ve PAPP-A düzeylerinin GDM’yi öngörmesi ve GDM tespit edilen gebelerdeki korelasyonuyla ilgili yapılan çalışmalarda birbirinden farklı sonuçlar olduğu görülmektedir. GDM tanısı konulan gebelerde GDM düzeyi farklı olabilir. Bazı gebelerde kan glukoz düzeyleri sadece diyet ve egzersizle kontrol edilebilirken, bazılarında oral antidiyabetik ajanlarla veya insülin ile kontrol edilebilmektedir. İnsülin ile tedavi edilen gebelerde GDM düzeyi daha ileri olabilir ve bu durum çalışma sonuçlarının birbirlerini desteklememesini açıklayabilir. GDM tanısı konulurken kullanılan yöntemlerin çalışmalar arasında farklı olması da literatürdeki çalışma sonuçlarının farklı olmasını açıklayabilir. Bazı çalışmalarda tek basamaklı tanı yöntemi, bazılarında iki basamaklı tanı yöntemi kullanılırken bazı çalışmalarda da açlık, tokluk serum glukoz düzeylerine bakılarak GDM tanısı konulmaktadır. PAPP-A ve serbest beta HCG değerlerini gestasyonel hafta, maternal vücut ağırlığı, ırk ve sigara içimi gibi faktörlerde etkileyebilir. Farklı laboratuvarlarda çalışılan PAPP-A ve serbest beta HCG için MOM değerleri hesaplanırken farklı değişkenler ile düzeltme yapılmış olabilir ve bu durum da farklı sonuçların ortaya çıkmasına neden olabilir. İlk trimester tarama belirteçleri olan PAPP-A ve B HCG'nin, GDM’yi öngörmede yeteri kadar başarılı olmadığını tespit edilmiştir. Klinik olarak GDM gelişimini öngörmede bu aşamada uygun değildir. Bu konuda hasta sayısının arttırılarak evrensel kriterler ile yapılan geniş tabanlı çalışmalara ihtiyaç vardır.
Anahtar Kelimeler: Gestasyonel diyabet, ikili tarama test, PAPP-A.