Rezerve Boyalı Tekstillerin Gelenekten Modern Tekstil Tasarımları ve Uygulamalarına Dönüşüm süreci


Creative Commons License

Batur Ercivan G.

YEDİ, sa.17, ss.87-101, 2017 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Basım Tarihi: 2017
  • Dergi Adı: YEDİ
  • Derginin Tarandığı İndeksler: TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.87-101
  • Dokuz Eylül Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Özet

Bu çalışmada geleneksel rezerve boyalı tekstiller iki grupta sınıflandırılmış ve uygulama teknikleri detaylı olarak açıklanmıştır. Bunlardan ilki olan fiziksel rezerve boyama tekniklerinde, kumaş yüzeyine ya da ipliğine (ikat) fiziksel yolla yapılan bağlama, sıkıştırma, bükme ve dikiş gibi yöntemler kullanılmaktadır. İkincisinde ise, kumaş yüzeyi bölgesel olarak balmumu, kil, nişasta ya da mısır unu gibi bir rezerve maddesi kullanılarak kapatılır. Bu makalede, rezerve boyama teknikleri iki farklı açıdan incelemektedir. Rezerve boyama teknikleri dünya genelinde pek çok kültürde görülen bir desenlendirme yöntemidir. Ancak coğrafyalara göre kumaşlar, rezerve maddeleri ve uygulama yöntemleri değişmektedir. Bu durum bir tekniğin birden fazla isimle anılmasına sebep olmaktadır. Bu nedenle bu makalede her bir teknik, farklı bölgelerdeki yerel isimleri ve uluslararası genel adlarıyla birlikte verilmektedir. Ayrıca, Kuzey Amerika’da 1960’lı yıllarda Hippi akımı gibi gençlik hareketlerinin simgeleri olarak önem kazanan bu desenlendirme yöntemlerinin geleneksel kullanımlarından modern yaşamın simgelerine dönüşümü ve bugünün kumaş endüstrisindeki yerleri değerlendirilmektedir. Anahtar Sözcükler:   Geleneksel, Rezerve Boyama, Batik, Lif Sanatı, Shibori.