İntra-Abdominal İnfeksiyonların Ampirik Tedavisinde Seftriakson ve Metronidazol Kombinasyonu Etkin mi?

Derici Z. S., Irmak Ç., Avkan Oğuz V.

KLIMIK DERGISI, vol.37, no.2, pp.131-136, 2024 (ESCI)

  • Publication Type: Article / Article
  • Volume: 37 Issue: 2
  • Publication Date: 2024
  • Doi Number: 10.36519/kd.2024.4863
  • Journal Name: KLIMIK DERGISI
  • Journal Indexes: Emerging Sources Citation Index (ESCI), Scopus, Academic Search Premier, CAB Abstracts, CINAHL, Veterinary Science Database, TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Page Numbers: pp.131-136
  • Dokuz Eylül University Affiliated: Yes

Abstract

Amaç: Seftriakson ve metronidazol kombinasyonu (SEF/MET), intra-abdominal infeksiyon (İAİ)’ların ampirik te - davisinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Çalışmanın amacı, ampirik SEF/MET tedavisi başlanan hastalarda tedavi yanıtını değerlendirmek ve güncel tedavi verilerine katkı sağlamaktır. Yöntemler: 2016-2018 arasını kapsayan üç yıllık dönemde, genel cerrahi servisinde parenteral antibiyotik tedavisi alan hastalar geriye dönük olarak incelendi. Çalışmaya İAİ tanısıyla 24 saatten daha uzun süre SEF/MET tedavisi alan 18 yaş ve üzeri hastalar dahil edildi. Hasta özellikleri, son üç ayda antibiyotik kullanımı ve/veya cerrahi girişim öyküsü, infeksiyon kaynağı, cerrahi girişim gereksinimi, klinik ve laboratuvar verileri değerlendirildi. Tedavi değişikliği yapılan ve yapılmayan hasta gruplarında tedavi yanıtı analiz edildi. Bulgular: Toplam 10 649 hasta değerlendirilmiş olup 591 (%5.5) hasta SEF/MET tedavisi almıştı. Bu hastaların 297 (%50.2)’si çalışma kriterlerini karşılamaktaydı. Hastaların 243 (%81.8)’ünün sadece SEF/MET tedavisi (Grup 1), 54 (%18.2)’ünün ise ek antibiyotik tedavisi aldığı (ortanca 5. gün) saptandı (Grup 2). Hastaların %31.6 (94/297)’sının ma - lignite dahil herhangi bir hastalığı, son üç ayda antibiyotik kullanımı, cerrahi girişim öyküsü yoktu. Sadece %7.4’ünde tedavi değişikliği yapılmıştı. Veriler ile tedavi değişikliği arasında anlamlı düzeyde bir ilişki saptandı (p=0.001). Tüm hastaların %75.1’inde infeksiyon odağı safra kesesi (%63) ve biliopankreatik traktustaydı (%12.1). Tedavi değişikliği, İAİ odağı safra kesesi olanların %9.6’sında, biliopankreatik traktus olanların %55.6’sında yapıldı. İntra-abdominal infeksiyonların odağı ile tedavi değişikliği arasında anlamlı düzeyde farklılık saptandı (p=0.001). Tedavi değişikliği yapılanlarda hastane yatış süresi daha uzun ve mortalite daha yüksekti (p=0.001). Sonuç: Anamnezde olası infeksiyon kaynağı ve hasta özelliklerinin öğrenilmesi, ampirik tedavide seçilecek antibiyotiğin belirlenmesine katkı sağlayacak ve tedavi başarısını artıracaktır. Bu şekilde; tedavi değişikliğine ihtiyaç duyulmayacak ampirik tedaviler ile hastanede yatış süresi kısalacak ve mortalite düşecektir.