5. Ulusal Laboratuvar Hayvanları Bilimi Kongresi |, İstanbul, Türkiye, 14 - 16 Eylül 2023, cilt.1, sa.1, ss.65-67
Olgu: Laboratuvar faresi, tanımlanmış genetiği, fizyolojisi, anatomik özellikleri insana
benzemesi, laboratuvara kolay uyumu, yaşam döngüsünün kısa olması, çok yavru doğurması,
nakillerinin kolay olması gibi avantajlarla deneysel hayvan araştırmalarında en çok tercih
edilen memeli türüdür. Laboratuvar faresi kolonileri, gelişmiş kafes teknolojilerine rağmen
halen enfeksiyon ajanlarından (virüs, bakteri, mantar, parazit) tam olarak arındırılmış
değildir. Özellikle konvansiyonel yetiştirme kolonilerinde olumsuz fiziki şartlardan (kafes
altlıklarının kalitesinin kötü olması, sıkışık barındırma, vb) dolayı bazı hastalık ajanları tespit
edilmektedir. Konvensiyonel şartlarda randombred üretimi yapılan Balb/C fare kolonisinde
rutin laboratuvar hayvan hekimliği kapsamında yürütülen incelemelerde iki adet erişkin
erkek farede ülseratif pododermetitis vakasına rastlanmıştır. Fareler standart kafeslerde,
ahşap kafes altlıkta barındırılan, standart rodent yemi ile ad libitum beslenmekte ve 12/12
saat gece/gündüz aydınlatılması yapılmaktadır. Her kafesteki 3 adet erkek farenin 2
tanesinde ülseratif pododermatitis gözlenirken, bir farede rastlanmamıştır. Farelerde,
ayaklarında görülen bu rahatsızlık kolonide yaygın değildir. Bu rahatsızlığın kaba odun
talaşının sert ve keskin uçlarından kaynakladığı kanaatindeyiz. Fareler yürümekte güçlük, ağrı
ve ızdırap çektiği gözlendiği için eter anestezisi ile ötenazi edilmiştir.
Sonuç: Laboratuvar farelerinde kötü kafes altlık materyalleri ülseratif pododermatitis’e
sebep olabileceği için laboratuvar hayvan hekimlerinin bu konuda dikkatli olmaları gerekir.
Anahtar Kelimeler: Balb/C fare, konvensiyonel koloni, kötü kafes altlık materyali, ülserati