Βeta-Mirsen ve Meme Kanseri Hedef Reseptörleri Arasındaki Etkileşimlerin Moleküler Docking ile Analizi


Doğançay A., Balçık Erçin P., Angın Y.

18. Uluslararası Hipokrat Tıp ve Sağlık Bilimleri Kongresi, Elazığ, Türkiye, 20 - 21 Haziran 2025, ss.38, (Özet Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Elazığ
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.38
  • Dokuz Eylül Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Meme kanseri görülme sıklığı ve kansere bağlı ölümlerde kadınlarda ilk sırada yer almaktadır. Meme tümörlerinin gelişiminde anjiyogenez kanser ilerlemesinde önemli bir role sahiptir. Bu nedenle, meme kanseri tedavisinde çeşitli anti-anjiyojenik stratejiler üzerine çalışmalar gerçekleştirilmektedir. Vasküler endotelyal büyüme faktörleri (VEGF) ve reseptörleri, neovaskülarizasyonun en iyi bilinen düzenleyicileri olarak kabul edilmektedir. Vasküler endotelyal büyüme faktörü reseptörlerine bağlanan VEGF, hücre çoğalması ve vasküler doku oluşumunu sağlar. Bu nedenle VEGF/VEGFR ekseni, anti-anjiyogenez ve antikanser hedefleme için önemlidir. β-mirsen, şerbetçiotu ve kenevir de dahil olmak üzere birçok bitki türünde bol miktarda bulunan bir monoterpendir. Gerçekleştirilen çalışmalarda, βmirsen’in antimikrobiyal, antifungal, antiviral, antialerjenik, anti-inflamatuar, antihiperglisemik, immünomodülasyon ajanı olarak etkili olduğu tespit edilmiş olmasına karşın β-mirsen’in kanser hücrelerine moleküler etkileri ile ilgili çok az veri mevcuttur. Bu çalışmada, VEGFR-1,2,3 reseptörleri ile β-mirsen arasındaki protein-protein etkileşiminin in silico moleküler simülasyon yöntemleri kullanılarak modellenmesi hedeflenmiştir. Protein-protein docking (kenetlenme) simülasyonları için AutoDock Vina yazılımı ve VEGFR-1,VEGFR-2 ve VEGFR-3 reseptörleri için PDB (pdb_00004ckv, pdb_00001vr2, pdb_00004bsj) veritabanındaki kristal yapılar kullanılmıştır. Docking sonuçlarından en uygun afinite değerine sahip olan modeller seçilerek PyMOL uygulamasıyla 3D yapıları incelenmiştir. Discovery Studio uygulaması kullanılarak protein-ligand bağlanma enerjileri incelenmiştir. Çalışmamız sonucunda elde edilen verilerde, β-mirsenin VEGFR-2 reseptörünün kinaz domainine, Leu1035, Leu840, Ala866, Val848 ve Cys1045 aminoasitlerine bağlanma afinitesine sahip olduğu tespit edildi. Bu bulgular, β-mirsenin VEGFR-2 reseptörünü hedeflenme kapasitesine sahip, anti-kanser çalışmalar için aday biyomolekül olduğuna dikkat çekmektedir.