Bir Çocuk Hastanesinde Pediatri Asistanlarının Konküzyon Farkındalık ve Bilgi Düzeyinin Değerlendirilmesi


Creative Commons License

Er A., Ulusoy E., Akgül F., Çelik T., Günay İ., Apa H.

2. Uluslararası Dr. Behçet Uz Çocuk Kongresi, İzmir, Türkiye, 4 - 07 Mart 2020, ss.84

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: İzmir
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.84
  • Dokuz Eylül Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç : Konküzyon biyomekanik güçlerin etkisi ile ortaya çıkan kompleks patofizyolojik olaylara bağlı beyin hasarıdır. Özellikle adölesan yaş grubunda ve spor ilişkili travmalar sonucu ortaya çıkmaktadır. Son yıllarda çocuklarda sıklığı hızla artan konküzyon ABD’de önemli bir halk sağlığı sorunu haline gelmiştir. Ancak ülkemizde çocuklarda konküzyon ile ilgili oldukça kısıtlı veri bulunmaktadır. Bu çalışmada bir çocuk hastanesinde pediatri asistanlarının çocuklarda konküzyon ile ilgili farkındalık ve bilgi düzeyinin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır.

Yöntem : Dr.Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde çalışan 76 pediatri asistanına Google Form aracılığıyla düzenlenen anket formu ulaştırılmıştır. Anket 3 bölümden oluşmaktadır; birinci bölüm demografik veriler; ikinci bölüm konküzyon farkındalığı ile ilgili 7 soru; üçüncü bölüm ise konküzyon bilgi düzeyi ile ilgili 25 sorudan oluşmaktadır. Bilgi düzeyi bölümünde konküzyon tanımı ile ilgili bir soru, semptomlar ile ilgili 18 soru, tanı ve tedavi ile ilgili 6 soru yer almaktadır.

Bulgular : Anketlerin %69.6’sı (n=55) yanıtlanmıştır. Katılımcıların %38.2’sinin daha önce konküzyon ile ilgili bir sunum dinlediği, %47.3’ünün ise haber ya da paylaşım okuduğu, %5.5’inin ise bir yakınını daha önce bu tanıyı aldığı görülmüştür. Semptomların tanınma oranı %63.2, en yüksek oranda tanınan %83.6 ile hafıza sorunları, en düşük oranda yanıtlanan ise %32.7 ile konvülziyondur. %76.4’ü radyolojik yöntemlerde beyin hasarı görülmediğini belirtmiştir. %52.7’sinin kurumunda konküzyon rehberi olup olmadığı konusunda bilgi sahibi olmadığı saptanmıştır. %89.1’i tedavide fizisel ve zihinsel istirahatten oluştuğunu belirtmiştir.Taburculukta %63.6’sının sözel, %34.5’inin hem sözel hem yazılı bilgilendirme yaptığı görülmüştür.

Tartışma ve Sonuç : Çalışmamızda bir çocuk hastanesinde görevli pediatri asistanlarının konküzyon ile ilgili farkındalık ve bilgi düzeyinin düşük olduğu görülmüştür. Bu nedenle ülkemizde konküzyon ile ilgili veri tabanlarının oluşturulması, başta sağlık çalışanları olmak üzere bu hastalarla karşılaşan ebeveynler, antrenörler ve öğretmenlerin konküzyon konusunda eğitilmesi, toplumsal farkındalığın yaratılması için girişimlerde bulunulması ve kurumsal tanı ve tedavi rehberlerinin oluşturulması gerekmektedir.