Research Information System
16. Ulusal Radyasyon Onkolojisi Kongremiz (UROK 2025), Girne, Cyprus (Kktc), 9 - 13 April 2025, pp.32-33, (Summary Text)
Amaç: Bölgesel lenfatiklere yönelik adjuvan radyoterapi uygulanan meme kanserli hastalarda supraklaviküler lenfatiklerin özefagus ile yakın komşuluğu nedeniyle radyoterapiye bağlı akut semptomatik özefajit gelişebilmektedir. Bu çalışmada akut semptomatik özefajit gelişimini öngören doz-volüm parametrelerinin berlirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Ocak 2019-Haziran 2024 tarihleri arasında İzmir Acıbadem Kent Hastanesi’nde meme kanseri tanısıyla supraklaviküler lenfatikleri içeren bölgesel lenfatiklere yönelik tek eş merkezli FIF (Field-in-Field) tekniği ile 25 fraksiyonda adjuvan radyoterapi uygulanan 246 hasta dahil edildi. IMRT, VMAT veya hibrit tedavi teknikleri ile ışınlanan, bölgesel lenfatiklere yönelik <25 veya >25 fraksiyon tedavi uygulanan, özefajit dışında herhangi bir nedenle toplamda üç günün üzerinde tedavi arası veren, bilateral meme kanseri nedeniyle ışınlama yapılan, tanıda oligometastatik olan hastalar çalışmadan dışlandı. Hastalara derin nefes tutma protokolü ile bölgesel lenfatiklere (SCL + L3 ± L1, L2, IMN) yönelik 25 fraksiyonda ortanca 50 Gy (45-50Gy) adjuvan radyoterapi uygulandı. Tüm hastalarda bölgesel lenfatikler için günlük kV portal görüntüleme yapıldı. Özefajit toksisitesi CTCAE version 5.0 kriterlerine göre değerlendirildi. Özefagus için doz-volüm histogramından elde edilen doz-volüm verileri V5-V45(Gy alan volüm) “cc” olarak ve Dmaks(0.035cc) “Gy” olarak kaydedildi. Tüm hastalardan elde edilen 2460 doz-volüm verisi ROC(Receiver Operating Characteristic) eğrisi analizi ile değerlendirildi. AUC(Area Under the Curve) değerleri hesaplanarak en prediktif doz-volüm parametreleri belirlendi. Bu parametreler için ROC eğrisi üzerinden optimal eşik değerler tanımlandı, eşik değerlerin altında ve üstünde kalan hastaların özefajit risk oranları hesaplanarak doz-volüm sınırı olarak sunuldu. Bulgular: Ortanca yaşı 51 (25-84) olan 246 hastanın 101’ine (41%) mastektomi,145’ine (59%) meme koruyucu cerrahi uygulanmıştı. 49.3%’ü neoadjuvan, 50.7%’si adjuvan olmak üzere 225 (91.5%) hastaya kemoterapi uygulanmıştı. 40 (16.3%) hastada radyoterapiye bağlı akut semptomatik özefajit saptandı. Özefajit saptanan tüm hastalarda toksisite derece 2 düzeyinde görüldü (100%). Özefajite kadar geçen süre radyoterapi başlangıcından itibaren ortanca 25 (14-38) gündü. Yaş (p=0.957) ve kemoterapi zamanı (neoadjuvan vs. adjuvan, p=0.193) ile özefajit gelişimi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmadı. Sol taraf ışınlanan hastalar, sağ taraf ışınlananlar ile karşılaştırıldığında özefajit gelişim oranının istatistiksel anlamlılık sınırına yakın bir eğilim gösterdiği saptandı (20.6% vs.11.7%, p=0.057,Tablo 1). Tüm doz-volüm parametreleri (V5-V45 ve Dmaks) özefajit saptanan hastalarda özefajit saptanmayan hastalara kıyasla anlamlı düzeyde daha yüksek bulundu (p<0.001). Özefajit riskini öngörmede en prediktif doz-volüm parametrelerinin V25, V30 ve V35 olduğu saptandı. Bu parametrelerin AUC değerlerinin özefajit riskini öngörmede iyi düzeyde prediktif öneme sahip olduğu görüldü (Tablo 2). ROC eğrisi üzerinden optimal eşik değerler V25 için 0.745cc, V30 için 0.495cc, V35 için 0.375cc olarak hesaplandı. Sonuç: Bu çalışmanın bulguları, meme kanseri nedeniyle bölgesel lenfatiklere yönelik 25 fraksiyonda adjuvan radyoterapi uygulanan hastalarda akut semptomatik özefajit riskini azaltmak için V25 < 0.75cc, V30 < 0.5cc ve V35 < 0.38cc doz-volüm sınırlarının (Tablo 3) önemini vurgulamaktadır.