Ortak Eşya Kullanımı Sonucu Streptococcus Pyogenes Bulaşı: Olgu Sunumu


Creative Commons License

Akşehir F., Sağıroğlu Ö., Günvar T.

11. ULUSAL İSTAHED AİLE HEKİMLİĞİ KONGRESİ, Gazimagusa, Kıbrıs (Kktc), 21 - 25 Ekim 2024, cilt.1, sa.1, ss.183-184, (Tam Metin Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Cilt numarası: 1
  • Basıldığı Şehir: Gazimagusa
  • Basıldığı Ülke: Kıbrıs (Kktc)
  • Sayfa Sayıları: ss.183-184
  • Dokuz Eylül Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

 Ortak Eşya Kullanımı Sonucu Streptoccoccus Pyogenes Bulaşı: Olgu Sunumu

Feride AKŞEHİR TAŞDEMİR, Mehmet TAŞDEMİR1 , Öykü SAĞIROĞLU1 , Tolga GÜNVAR1

1Dokuz Eylül Üniversitesi Aile Hekimliği Anabilim Dalı 2Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi

Giriş: Streptococcus pyogenes insanlar için önemli bakteriyel patojenlerden biridir. Streptococcus pyogenes sıklıkla akut farenjite neden olmakla birlikte deri ve sistemik infeksiyonlara da neden olabilmektedir. Bulaş, enfekte kişiden yakın temas ya da ortak kulanılan eşyalar (havlu gibi) ile olur. Streptococcus pyogenesin cilde girişi özellikle yüz, kol ve bacak bölgelerinde kaşınma, böcek ısırıkları ya da ufak travmalarla gerçekleşir. Sıklıkla sıcak ve nemli iklimlerde, kişisel hijyenin iyi olmadığı yurt, koğuş gibi ortamlarda yaşayan genç erişkinlerde saptanır. Bu çalışmada aynı ortamda yaşayan kişilerde görülen Streptococcus pyogenesin etken olduğu bir deri enfeksiyon olgusu sunuldu.

Yöntem: 18 ve 21 yaşındaki iki erkek arkadaş Dokuz Eylül Üniversitesi Balçova 25 No’lu Eğitim Aile Sağlığı Merkezi’ne başvurdu. Yaklaşık 3 gündür var olan bacak ve diz bölgesinde akıntılı, ülsere yara şikayetleri mevcuttu. Ateş öyküsü tanımlamıyorlardı. Bilinen kronik hastalıkları ve aktif kullandığı ilaç olmayan hastalarda madde ve sigara kullanım öyküsü yoktu. Çocukluk çağı aşıları zamanında yapılmıştı. Alınan anamnezde yaklaşık 5 gün önce halı sahada futbol maçı sırasında bacaklarında akıntılı yarası bulunan diğer bir arkadaşı tarafından darbe alma sonrası bacaklarında bu tarz yaralar çıkmıştı. Halı saha sonrası aynı yurtta kalan arkadaşlarının bacağında ilk başta kızarıklık ardından içi püy dolu vezikül oluşmuş ve bu veziküllerin patlaması ile akıntılı ülsere yaraları oluşmuştu. Hastalara ortak eşya kullanımı sorgulandığında ise halı saha sonrası havluyu ortak kullandıkları saptandı. Yapılan fizik muayenede bacak ön yüzünde ve ayak bileğinde uzun aksı 3, kısa aksı 2 santimetre boyutunda yara kenarları yüzeyden kabarık, akıntılı hiperemik iki lezyon mevcuttu. Sistemik muayenesinde ateş 36,5 derece olarak ölçüldü. Vital bulguları stabilize idi ve lenfadenopati saptanmadı. Diğer sistem muayeneleri normaldi. Herhangi bir ilaç alerjisi bulunmayan hastalardan hemogram, biyokimya tetkikleri istendi ve yara yeri kültürü alındı. Hastalara günde iki kez 1000 mg amoksisilin-klavunat başlandı ve kişisel hijyen hakkında bilgi verildi. 4 gün sonra kontrole çağırıldı. Beyaz küresi 10,900’u/L (yüksek), C-reaktif protein 69,1(yüksek) olarak saptanan hastaların yara yeri kültüründe amoksisilin-klavunat duyarlı Streptococcus pyogenes üremesi görüldü. Tedavileri 10 güne tamamlandı. 1 hafta sonra kontrole çağırıldı. Kontrol muayenede lezyonları gerileyen hastalara kişisel hijyenin önemi bir kez daha vurgulandı.

Bulgular: Streptococcus pyogenes, deri enfeksiyonlarının en sık ikinci sebebi olup bu olguda bulaş açısından kolaylaştırıcı faktörler olarak cilt bütünlüğünün bozulmuş olması ve ortak havlu kullanımı olduğunu görüyoruz. Streptococcus pyogenes, penisilin grubu antibiyotiklere duyarlıdır. Bu nedenle hastaya ilk tercih olarak penisilin türevi bir ilaç başlanmıştır. Hastalara uygun tedavi ve hijyen önerilerinde bulunarak gelişebilecek komplikasyonlar ile enfeksiyonun yayılımının önüne geçilmiştir.

Sonuç: Deri ve yumuşak doku enfeksiyonları, birinci basamak hekimlerinin meslek hayatlarında en sık karşılaştığı enfeksiyonlardandır. Bu nedenle deri enfeksiyonlarının etkili bir şekilde yönetilmesi hem bireysel hem de toplumsal sağlık açısından büyük önem taşır. Erken tanı, uygun tedavi, eğitim ve bilgilendirme bu enfeksiyonların komplikasyonlarını önlemeye ve toplum sağlığını korumaya yardımcı olur. Sonuç olarak birinci basamak hekimlerine cilt lezyonları ile başvuran hastalardan ayrıntılı anamnez alımı, hastaların yakından izlemi ve bilgilendirilmesi son derece önemlidir.

Anahtar Kelimeler: birinci basamak, deri enfeksiyonu, ektima, streptococcus pyogenes

PS-13 Transmission of Streptococcus Pyogenes Through Shared Personal Items: A Case Report
Feride AKŞEHİR TAŞDEMİR¹, Mehmet TAŞDEMİR¹, Öykü SAĞIROĞLU¹, Tolga GÜNVAR¹
¹Department of Family Medicine, Dokuz Eylul University Faculty of Medicine, Izmir, Turkey
²Dokuz Eylul University Hospital

Introduction:
Streptococcus pyogenes is one of the significant bacterial pathogens in humans. While it commonly causes acute pharyngitis, it can also lead to skin and systemic infections. Transmission occurs through close contact with an infected individual or via shared items (such as towels). Entry of Streptococcus pyogenes into the skin typically happens through scratching, insect bites, or minor traumas, especially on the face, arms, and legs. It is often detected among young adults living in warm and humid environments with poor personal hygiene, such as dormitories or barracks. This study presents a case of skin infection caused by Streptococcus pyogenes in individuals living in the same environment.

Method:
Two male friends, aged 18 and 21, presented to Dokuz Eylul University Balçova No. 25 Training Family Health Center with complaints of ulcerative, oozing wounds on the legs and knees that had been present for approximately three days. Neither reported a history of fever. Both had no known chronic illnesses, were not on any medications, and denied tobacco or substance use. Their childhood vaccinations were up to date. Upon history taking, it was revealed that about five days earlier, during a football match at an indoor field, one of their friends with draining leg wounds had kicked them, after which the current lesions appeared. After the match, the individuals—who lived in the same dormitory—shared a towel. Initially, their friend developed redness, then purulent vesicles on the leg, which later ruptured to form draining ulcerative wounds. Physical examination revealed two hyperemic, oozing lesions with raised borders on the anterior leg and ankle, measuring approximately 3x2 cm. The patients were afebrile (36.5°C), vital signs were stable, and no lymphadenopathy was noted. Systemic examination findings were otherwise unremarkable. Complete blood count, biochemical tests, and wound cultures were obtained. Oral amoxicillin-clavulanate (1000 mg twice daily) was initiated, and they were educated about personal hygiene. On follow-up four days later, white blood cell counts were elevated at 10,900/uL, and C-reactive protein was 69.1 (elevated). Wound cultures grew Streptococcus pyogenes, sensitive to amoxicillin-clavulanate. Treatment was completed for 10 days. One week later, lesions had regressed, and the importance of personal hygiene was reinforced.

Findings:
Streptococcus pyogenes is the second most common cause of skin infections. In this case, contributing factors to transmission included compromised skin integrity and shared towel use. As S. pyogenes is sensitive to penicillin-group antibiotics, a penicillin-derivative was appropriately used as first-line therapy. With proper treatment and hygiene education, both the risk of complications and the spread of infection were prevented.

Conclusion:
Skin and soft tissue infections are among the most frequently encountered infections in primary care practice. Effective management of these infections is crucial for both individual and public health. Early diagnosis, appropriate treatment, patient education, and follow-up help prevent complications and protect community health. Therefore, in patients presenting to primary care with skin lesions, obtaining a detailed history, ensuring close monitoring, and providing proper education are of utmost importance.

Keywords: primary care, skin infection, ecthyma, Streptococcus pyogenes