Akademik Veri Yönetim Sistemi
40. ULUSAL NEFROLOJİ KONGRESİ, Antalya, Türkiye, 6 - 10 Aralık 2023, ss.38-39
Amaç: Diyaliz hastalarında tedavi modalitesinden bağımsız olarak
protein enerji kaybı nedeniyle artmış morbidite ve mortalite riski
mevcuttur. Periton diyalizi (PD), hastalarında beslenme durumu
değerlendirilirken vücut kitle indeksi (VKI), albümin veya farklı
skorlama sistemleri kullanılmakta ve mortalite ile ilişkilendirilmektedir.
Bu çalışmada geriatrik olan ve olmayan hastalarda VKI artması ve
azalması ile sınıflandırılarak mortalitelerini karşılaştırmayı amaçladık.
Gereç-Yöntem: Çalışmamızda Dokuz Eylül Üniversitesi Nefroloji
Kliniği’nde 2009-2022 yılları arasında takip edilmiş olan toplam 220
hastanın verileri incelenmiştir. Hastalar da yaşlarına göre geriatrik
olan ve olmayan olarak; VKI’lerine göre de takip süresince artan ve
azalan olarak gruplara ayrılmıştır. Oluşturulan dört grubun demografik
verileri, primer renal hastalıkları, başlangıç ve takipteki laboratuar ve
klerensleri değerlendirilmiştir.
Bulgular: Hastaların yaşa, cinsiyete, renal yetmezliğe neden olan
primer hastalığa göre hasta sayıları; altta yatan böbrek hastalığı, VKI,
hemoglobin, albümin, kalsiyum-fosfor çarpımı, sodyum ve PTH
değerlerinin ortalaması incelenmiştir (Tablo 1). Hastaların diyabetes
mellitus, aterosklerotik kalp hastalığı öyküsü, cinsiyet, rezidü renal fonksiyon, PD öncesi hemodiyaliz (HD) öyküsü, dökümente edilmiş
aterosklerotik kalp hastalığı, diyabetes mellitus ve hipertansiyon
varlığı içeren çoklu cox regresyon analizi yapıldığında VKI azalan
geriatrik yaş grubunda mortalite daha yüksek bulunmuştur. (Tablo 2)
Sonuç: Çalışmamızda VKI azalan geriatrik yaş grubunda mortalite
oranı daha yüksek bulunmuştur. Periton diyaliz hasta grubunda VKI
her ne kadar opitmal bir takip parametresi olmasa da klinik pratikte
her vizitte kolay ölçülebilir olması protein enerji kaybı takibinde yerini
korumaktadır