Arabuluculuk faaliyeti, yargı dışı bir uyuşmazlık çözüm yöntemidir. Bununla birlikte,
yargılama ile çok sıkı bağlantısı bulunmaktadır. Zorunlu arabuluculuğun kabulünden sonra bu
bağlantı daha da kuvvetlenmiş, bununla birlikte sorunlar da artmıştır. Bunlardan biri de,zorunlu arabuluculukta geçici hukukî korumaların durumudur. Zira, geçici hukukî korumalara ancak
bir mahkeme tarafından karar verilebilir. Aynı anda hem geçici hukukî korumaya başvurulması
hem de arabulucuya başvurmak zorunda kalınması halinde, bir çelişki doğacaktır. 6325 sayılı
HUAK m. 18A/16’da,zorunlu arabuluculukta geçici hukukî korumalarla ilgili sınırlı bir düzenleme yapılmışsa da, bu çok yetersiz bir düzenlemedir. Bu çalışmada, bu konuyla ilgilisorunlar ve
çözüm önerileri ortaya konulacaktır.
Mediation is an extrajudicial dispute resolution process. However, it is very closely linked to the trial procedure. After the adoption of compulsory mediation, this connection was
further strengthened, but the problems increased. One of them is the situation of temporary
legal protections in compulsory mediation. A court can only decide the temporary legal protections. At the same time, there will be a contradiction if both the temporary legal protection
is applied and the mediator is forced to apply. HUAK Art. 18A/16, although there is a limited
regulation on temporary legal protections in compulsory mediation, this is very inadequate. In
this study, problems related to this issue and solutions will be put forward.
