SAĞLIK BİLİMLERİ ALANINDA ULUSLARARASI AKADEMİK ÇALIŞMALAR VE TEORİK BİLGİLER 1, Şule MELEK,H. Turan AKKOYUN,Mahire BAYRAMOĞLU AKKOYUN, Editör, İksad Yayınevi, Ankara, ss.207-220, 2023
Saldırganlık, bireyin hayatta kalması ve yaşam
bölgesini veya kaynaklarını koruması için gerekli ancak uygunsuz bir şekilde
ifade edildiğinde yıkıcı olabilen karmaşık bir sosyal davranıştır (Aleyasin ve
ark., 2018; Zhang, 2021). Çeşitli davranış kalıplarını kapsar ve kökenleri,
ifadeleri ve işlevleri açısından çok boyutludur. Tanımına bakılacak olursa
genel olarak “zarar veren ve yaralayan veya bunu yapmakla tehdit eden davranış”
veya “kaçınmakta olan başka bir canlıya zarar verme veya yaralama amacına
yönelik herhangi bir davranış biçimi” olarak tanımlanır. Böcekler, balıklar,
kertenkeleler, kurbağalar ve insanlar gibi gruplar halinde yaşayan türlerde
barışı korumak ve sosyal etkileşimleri düzenlemek için saldırganlık davranışı
gözlemlenir (Takahashi
ve Miczek, 2014; Zhang, 2021).Evcil hayvanlar göz önüne alındığında, insana yönelik köpek saldırganlığı
en yaygın ve en ciddi davranış sorunudur ve evcil hayvan sahiplerinin
eğitmenlerden ve veterinerlerden profesyonel yardım almalarının bir numaralı
nedenidir. Bu problemin çözümü açısından korkuya bağlı saldırganlık, cinsiyete
bağlı saldırganlık, ırk ve kalıtsal saldırganlık, kaynak koruma (sahiplenme
saldırganlığı), çatışmaya bağlı saldırganlık (baskınlık saldırganlığı), anne
saldırganlığı gibi bir sınıflandırma oluşturulmuştur. Bölgesel saldırganlık
(Luescher ve ark., 2008; Whittle ve ark., 2011; Kaneo ve ark., 2013). Bununla
birlikte, tipik saldırgan davranış kalıpları türler arasında farklılık
gösterir, kemirgenler, primatlar ve hayvanlar arasındaki saldırganlığın
nörobiyolojisi ve nöroanatomisinde bazı benzerlikler vardır. Bu kitap bölümünde,
MRI taramaları, immünohistokimyasal boyamalar ve çeşitli beyin bölgelerinin
elektriksel uyarımından elde edilen güncel veriler ışığında saldırganlığın
oluşum mekanizmasının karşılaştırmalı nöroanatomisi araştırılmıştır.