Akademik Veri Yönetim Sistemi
10. ulusal akciğer kanseri kongresi, Aydın, Türkiye, 4 - 07 Mayıs 2023, ss.1
GİRİŞ: IASLC 8. evrelemesine göre diyafram, mediasten, kalp, büyük damarlar,
trakea, rekürren laringeal sinir, özefagus, vertebra gövdesi, karina invazyonu varsa,
tümör boyutu 7 cm’den büyükse, primer tümörle aynı akciğerde farklı lobda
nodül(ler) varsa T4 akciğer kanseri olarak kabul edilmektedir.
Biz de bu çalışmamızda T4 olma sebebinin hastalık prognozu üzerindeki etkisini
değerlendirmeyi amaçladık.
MATERYAL-METOD: Akciğer adenokarsinomu tanılı T4N0-N1, T4N2 olup tedaviye
yanıt alınan ya da persistan N2 olan ve kliniğimizde akciğer rezeksiyonu uygulanan
hastalar ; yaş, cinsiyet, histolojik tanı, sağ kalım, nüks, T4 olma sebebine göre
retrospektif olarak değerlendirildi.
BULGULAR: 20 hastanın 16’sı erkek, 4’ü kadındı (ortalama yaş 62,3 yıl; med:60; 44-
78). Değerlendirme sırasında hastaların 3’ü hayattaydı. Ortalama sağ kalım süresi
29,7 ay (med:22,5; 0-117 ay). 1 aylık sağ kalım oranı %95, 6 aylık %90, 1 yıllık %70’ti.
Histopatolojisine göre değerlendirildiğinde 6’sı asiner, 4’ü lepidik, 3’ü papiller, 2’si
adenoskuamöz, 2’si asiner ve büyük hücreli kombinasyonu, 1’i mikropapiller, 1’i
kolloidal, 1’i de solid paterne sahipti. Ortama tümör boyutu 55,2 mm’di (med:52,5;
15-100). Patoloji sonucuna göre hastaların 9’u T4N0, 5’i T4N1, 6’sı T4N2 idi. T4 olma
sebebi ise 8 hastada başka lobda tümör olması, 5’inde vertebra invazyonu, 5’inde 7
cm’den büyük tümör olması, 2’sinde mediasten invazyonu olmasıydı. Başka lobda
tümör olanların ortalama sağ kalım süresi 38,5 ay (med:27,5; 0-117), vertebra
invazyonu olanlarda 28,4 ay (med:19; 9-76), tümör boyutu 7 cm’den büyük olanlarda
24,6 ay (med:25; -44), mediasten invazyonu olanlarda 10,5 aydı (med:10,5; 1-20).
Hastaların 5’inde (ortalama 20,2 ayda) nüks gelişmişti (beyin, aksiller lap, lomber
vertebra, batın içi solid organ, aynı akciğerin farklı lobunda). Nüks gelişen bu
hastaların 2’sinde başka lobda tümör, birinde 7 cm üzerinde tümör, birinde vertebra
ve birinde mediasten invazyonu vardı. Histopatolojisine göre 3’ü asiner , 1’i lepidik,
1’i de papiller yapıdaydı. Mediastene invaze olanların 2’si de T4N1’di. Başka lobda
tümör olan hastalarınsa 4’ü T4N2,1’i T4N1 , 3’ü T4N0’dı. Vertebra invazyonu
olanların 2’i T4N1, 3’ü T4N0 iken tümör boyutu 7 cm’de büyük olan olguların 2’si
T4N2, 3’ü T4N0’dı.
LİMİTASYON: Gruplandırma fazla olmasına rağmen değerlendirmeye uygun hasta
sayısının az olması.
SONUÇ: Nüks oranı asiner adenokarsinomda daha fazla olmakla birlikte T4 olma
sebebi ve nüks arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmemiştir. Ancak sağ kalım
açısından değerlendirildiğinde başka lobda tümör olan olgular N2 oranı en yükek
grup olmasına rağmen sağ kalım daha fazlaydı. Olgular içerisinde en uzun sağ kalıma
sahip olgu da bu gruba aitti. En kötü prgnoz ise medastene invaze olgularda izlendi.