GESTASYONEL DİABETES MELLİTUS ÖYKÜSÜ OLAN HASTALARDA UZUN DÖNEMDE TİP 2 DİYABET GELİŞİMİNİ PREDİKTE EDEN ANTENATAL VE PERİNATAL FAKTÖRLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ


Ünal M. Ç., Demir Yüksel B., Arayıcı M. E., Çeltik A., Akıncı B., Çömlekçi A.

46. Türkiye Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Kongresi, Antalya, Türkiye, 30 Nisan - 04 Mayıs 2025, sa.44, ss.1-2, (Özet Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Antalya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1-2
  • Dokuz Eylül Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Gestasyonel diyabetes mellitus (GDM) öyküsü olan hastaların, gebeliğinde normoglisemik seyretmiş kişilere göre sonraki dönemde tip 2 diyabet gelişme riski daha yüksektir. Çalışmamızda GDM öyküsü olan hastalarda tip 2 DM gelişmesi-ne etkili olan faktörleri inceledik. Dokuz Eylül Üniversitesi Endokrinoloji bölümünde 2001- 2008 yılları arasında GDM nedeniyle takip edilmiş 229’un hastanın, verilerine ulaşılabilen 155 hasta çalışmaya dahil edildi. Bu hastalar 2024 yılına kadar olan takip verilerine hastane ka-yıtlarından ulaşıldı. Kaplan-Meier eğrisi ile diyabetsiz sağ kalım zamanı incelendi. Diyabet gelişen ve gelişmeyen hastalar birbiri ile karşılaştırıldı. Cox regresyon analizi ile diyabet gelişimindeki risk faktörleri araştırıldı. Çalışmaya dahil edilen 155 hastanın gestasyonel diyabet tanısı aldığındaki yaşı 30 (34 – 37 ) ve BMI 29.0 (26.1- 32.3) olup hastaların takip süresi 18 yıl (16 – 19) idi. Hastalardan 78’inde (%50,3) T2DM gelişmişti ve diyabet gelişme yaşı 42 (36 – 48) saptandı. GDM tanısı sonrası diyabet gelişmeden sağkalım 18.5 yıl (%95 CI, 15.1 – 17.8 yıl) olarak bulundu. Diyabet gelişen hastalarda gelişmeyenlere göre GDM tanısındaki vücut kitle in-deksi (VKI), ağırlığı ve doğumdaki ağırlığı daha yüksek bulundu (p <0.001). GDM tanısında yapılan 100 gr. OGTT’de 0, 1,2 ve 3. Saat glukoz değerleri diyabet gelişenlerde daha yüksekti (p <0.05). Diyabet gelişen hastalarda gebelik sırasında maksimum insulin ünitesi ihtiyacı daha yüksekti (30 (12 – 45) vs 13 (8 – 32); p = 0.032). Gebelik ve doğum sayısı diyabet gelişenlerde daha fazla iken, bebeğin doğum ağırlığında ya da haftasında farklılık yoktu. Diyabet gelişen hastaların güncel glukoz, Hba1c ve trig-liserit değerleri diyabet gelişmeyen hastalara göre daha yüksek iken, HDL değeri daha düşük olarak saptandı. Tek değişkenli analizde hastaların insulin tedavisi alması veya tanı sırasında VKI 30 üzeri olması diyabet gelişimi riskini artırdığı gösterildi. Çok değişkenli analizde (HR, %95 CI) ise GDM tanısı konulduğunda VKI>30 ise diyabet gelişiminin riskini 2.75 (1.69-4.46, p<0.001) oranında artırdığı saptandı. GMD öyküsü olanların uzun dönemde yaklaşık yarı-sında diyabet gelişmektedir. Diyabet gelişen hastalarda gebelikte VKI, glukoz değerleri ve insulin ihtiyacı daha yüksek bulundu. Gebelikte VKI yüksek olması diyabet gelişim riskini artırmaktadır.