Lacivert Öykü ve Şiir Dergisi, cilt.16, sa.92, ss.56-59, 2020 (Hakemsiz Dergi)
Dünya edebiyatının en nihilist, en romantik, en aykırı, en çılgın, en marjinal, en asi, en yaratıcı, en hayalperest ve en nevi şahsına münhasır yazarlarının bir listesini yapmam istenseydi, bu listede tek bir isim olurdu: Yukio Mişima (三島由紀夫). Onun böylesine sıradışı niteliklerle donanmış olması biraz da, “doğum” ve “ölüm”ü yazış ve deneyimleyiş tarzındaki özgünlüğünden kaynaklanır. Deneyim ve yazı edimleri genelde zamandizimsel bir şekilde sıralanır: romancı önce deneyimler sonra yazar. Ama tersi de mümkündür: romancı eserlerinde kaleme aldığı bir eylemi, bir plan veya proje gibi uygulamaya, deneyimlemeye çalışır. Mişima bu deneyim-yazı ve yazı-deneyim süreçlerini emsalsiz bir tuhaflıkla alt-üst etmiştir: ilk romanlarından birinde kendi doğumuyla ilgili gözlemlerine yer verirken, son dönem eserlerinde intihar eyleminin taslağını hazırlayacaktır.