Pediatrik Travmatik İntrakranial Kanamalarda Prognoz Göstergeleri


Akansu İ., Ulusoy E., Er A., Ur K., Ölmez Mart Z., Duman M.

Uluslararası Katılımlı 20. Ulusal Çocuk Acil Tıp ve Yoğun Bakım Kongresi ve 16. Çocuk Acil Tıp ve Yoğun Bakım Hemşireliği Kongresi, Antalya, Türkiye, 27 - 30 Kasım 2024, ss.118, (Özet Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Antalya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.118
  • Dokuz Eylül Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Giriş: Çocukluk yaş grubunda travmaya bağlı ölümlerin en önemli sebebi travmatik beyin yaralanmasıdır. Bu çalışmadaki amacımız intrakranial kanama saptanan hastaların verilerinin incelenerek yoğun bakım yatışı, cerrahi tedavi ihtiyacı ve mortalite üzerine etkili olan faktörlerin belirlenmesidir. Materyal ve Metot: Çalışmaya 2012-2022 yılları arasında travma sonrası intrakranial kanama saptanan hastalar dahil edildi. Hastaların demografik verileri, klinik özellikleri, görüntüleme sonuçları, uygulanan tedaviler, sağ kalım sonuçları ile travmaya ait veriler retrospektif olarak incelendi.

Bulgular: Çalışma sırasında 562 hastanın verileri incelendi. Çoğunluğu erkek (n=386, %68,7) olan hastaların yaş ortancası 5,0 yaş (0,2-18 yaş) idi. Travma mekanizmaları açısından en yüksek oranda yüksekten düşmenin (n=251, %44,7) ikinci sırada ise motorlu araç kazalarının (n=207, %36,8) olduğu görüldü. Hastaların %60,5’inde (n=340) izole kafa travması mevcut olup çoklu yaralanmada en yüksek oranda eşlik eden toraks yaralanması (n=130, %58,5) idi. Başvuru anındaki GKS değeri 11,9±3,5 olarak bulundu. Beyin BT’de hastaların %81,3’ünde (n=457) unilateral kanama olduğu görüldü. Subdural kanama 218 hasta (%38,8) ile en yüksek oranda saptanan kanama tipi iken en az görülen kanama tipi intraventriküler kanama (n=27, %4,8) idi. Medikal tedavi 346 hastaya (%61,6), cerrahi tedavi 70 hastaya (%12,5) uygulandı. 132 (%23,4) hasta yoğun bakıma yatırıldı ve 21 hasta (%3,7) mortalite ile sonuçlandı. Büyük yaş, düşük GKS, yüksek hematom boyutu, çoklu kanama alanı varlığı hastaların yoğun bakım yatışı, cerrahi ihtiyacı ve mortalite açısından istatistiksel olarak anlamlı idi (p<0,05). Ayrıca kanama tipi, cerrahi tedavi ve mortalitede belirleyici iken, eşlik eden diğer sistem yaralanmaları ve intrakranial kanamanın bilateral olması hem yoğun bakım yatışı hem de mortalite açısından anlamlı idi (p<0,05).

Sonuç: Travma ile başvuran hastalarda yaşın büyük, GKS’nin düşük, hematom boyutunun yüksek olması, kanamanın tipi ve çoklu kanama alanı ile eşlik eden diğer sistem yaralanmalarının saptanması, hastanın klinik gidişatının ciddiyeti ve ileri tedavi gereksinimi konusunda yol göstericidir.