Freedom of expression of thought is considered one of the indispensable elements of human rights. Therefore, it needs to be responded, implemented and protected in every aspect of human life. Labor relationships, in which people consume a significant part of their lives, are one of the areas where the freedom of expression comes to the fore. The subjects of the employment relationship are the employee, the employer’s representative, and the employer. These subjects communicate and interact with each other throughout the working period and processes and direct declaration of wills to each other. The question of whether the declarations of will produced by the parties and subjects of the labor relationship can be evaluated within the scope of freedom of expression of thought arises as a necessity to for examination in terms of labor law. It is of particular importance to determine the limits of freedom of expression and thought in labor relationships. In particular, the declaration of a will by the employee may result in the imposition of specific sanctions under the provisions of labor law. The status of the declaration of will being evaluated within the scope of freedom of expression of thought is considered in determining the proportionality of the applied sanction. For the establishment of labor and working justice it is essential that the government fulfills its obligations to ensure freedom of expression of thought in working life.
Düşünceyi açıklama özgürlüğü insan haklarının olmazsa olmaz unsurlarından biri olarak kabul edilmektedir. Bu nedenle insan hayatının her alanında karşılık bulması, uygulanması ve korunması gerekmektedir. İnsanların hayatlarının azımsanamayacak bir bölümünü tükettiği iş ilişkisi de düşünceyi açıklama özgürlüğünün gündeme geldiği alanlardan biridir. İş ilişkisinin özneleri işçi, işveren vekili ve işverendir. Bu özneler çalışma süre ve süreçleri boyunca birbirleriyle karşılıklı iletişim ve etkileşim halinde bulunarak birbirlerine çeşitli irade açıklamaları yöneltirler. İş ilişkisinin taraflarınca ve öznelerince üretilen irade açıklamalarının düşünceyi açıklama özgürlüğü kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceğinin iş hukuku açısından irdelenmesi bir gereklilik olarak karşımıza çıkmaktadır. Çünkü iş ilişkisinde düşünceyi açıklama özgürlüğünün sınırlarının belirlenmesinin özel bir önemi bulunmaktadır. Özellikle işçi tarafından gerçekleştirilen irade açıklamaları iş hukukunun kendine özgü yaptırımlarının gündeme gelmesine sebep olabilir. İrade açıklamasının düşünceyi açıklama özgürlüğü kapsamında değerlendirilme durumu uygulanan yaptırımın ölçülülüğünün tespitinde göz önünde bulundurulur. Çalışma hayatında düşünceyi açıklama özgürlüğünün sağlanmasında devletin üzerine düşen yükümlülükleri yerine getirmesi iş adaletinin tesisi için bir gerekliliktir.
