Monokromatik Kompozit Rezinlerle Yapılan Tamir Restorasyonlarının Renk Stabilitelerinin Değerlendirilmesi

Silkü A., Yılmaz N. A., Erten Can S. H.

Restoratif Diş Derneği 24. Uluslararası Bilimsel Kongresi, Eskişehir, Türkiye, 8 - 10 Aralık 2023, ss.1-2

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Eskişehir
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1-2
  • Dokuz Eylül Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Monokromatik Kompozit Rezinlerle Yapılan Tamir Restorasyonlarının Renk Stabilitelerinin Değerlendirilmesi

Aslı Silkü1 ,  Nasibe Aycan Yılmaz1 ,  Esra Özyurt2 ,  Hülya Erten Can1

1Dokuz Eylül Üniversitesi, Restoratif Diş Tedavisi Anabilim Dalı, İzmir
2İzmir Eğitim Diş Hastanesi, Konak, Izmir

AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, tek renk kompozitlerle yapılan tamir restorasyonlarının, yapay renklendirme prosedürleri karşısındaki renk stabilitelerinin değerlendirilmesidir.

YÖNTEM: Çalışmaya dahil edilen substrat (Clearfil Majesty Esthetic (A2, Kuraray, Japonya) ve monokromatik tamir kompozitlerinden (Omnichroma (Tokuyama, Japonya), ZenChroma (President Dental, Almanya) 6 mm çapta, 2 mm derinlikteki diskler şeklinde hazırlanan örnekler kontrol gruplarını (Substrat kompozit, Omnichroma, Zen) oluşturdu. Tamir işleminin taklit edildiği gruplarda (Substrat+Omnichromatamir, Substrat+Zentamir); monokromatik kompozitlerden oluşturulan diskler (6x2mm) substrat kompozitinden oluşturulan bir platform üzerinde konumlandırıldı ve substrat kompoziti ile çevrelendi. Her grupta 18 örnek olacak şekilde toplam 90 adet hazırlanan kompozit rezin örnekleri cilalandı (OptiDisc, Kerr, ABD) ve 24 sa süreyle distile suda bekletildi. Kontakt tip spektrofotometre (Vita Easyshade V, Vita Zahnfabrik, Almanya) aracılığıyla ilk kantitatif renk ölçümleri gerçekleştirildikten sonra örnekler üç alt gruba (n=6) ayrılarak kahvede, kuşburnu çayında veya suda (kontrol) bekletildi. Otuzuncu günün sonunda ikinci renk ölçümleri gerçekleştirildi. CIELab sistemi ve ΔE=[(ΔL)2+(Δa)2+(Δb)2]1/2 formülü kullanılarak renk değişim (ΔE) değerleri hesaplandı. Ortalama ΔE değerlerinin istatistiksel analizinde İki Yönlü Varyans Analizi ve post-hoc Tamhane testleri kullanıldı (p 0,05).

BULGULAR: Tüm grupların ΔE değerleri; Substrat+Omnichromatamir-Su=1,06d, Substrat+Zentamir-Su=1,06d, Substrat-Çay=1,11d, Zen-Su=1,21d, Omnichroma-Su=1,28cd, Substrat+Omnichromatamir-Su=1,54bcd, Substrat-Su=1,73bcd, Zen-Çay=2,16bcd, Substrat-Kahve=2,62bcd, Omnichroma-Çay=2,88bc, Substrat+Zentamir-Çay=2,97b, Substrat+Omnichromatamir-Kahve=3,00b, Zen-Kahve=4,9938a, Substrat+Zentamir-Kahve=5,1738a, Omnichroma-Kahve=5,7444a şeklinde tespit edildi. (p<0,05)

SONUÇ: Kahvede bekletilen gruplardaki renk değişimi kontrol (su) ve çay gruplarına kıyasla anlamlı düzeyde daha yüksek bulundu (p<0,05). Zen-Kahve, Substrat+Zen tamir-Kahve, Omnichroma-Kahve gruplarında klinik olarak kabul edilemeyecek düzeyde (ΔE≥3,3) renk değişimi gözlendi. Renklendirme prosedürünün daha uzun sürelerde uygulandığı çalışmalarla renk uyumu tekrar değerlendirilmelidir.

Anahtar Kelimeler:

 Tek renk kompozit, Tamir, Renklenme, Renk uyumu, Renk Stabilitesi


AIM: The aim of this study is to evaluate the color stability of repair restorations made with monochromatic composites in the face of artificial coloring procedures.

MATERIAL&METHODS:

The substrates included in the study (Clearfil Majesty Esthetic (A2, Kuraray, Japan) and monochromatic repair composites (Omnichroma (Tokuyama, Japan), ZenChroma (President Dental, Germany) formed the control groups (Substrate composite, Omnichroma, Zen) in the form of samples prepared as 6 mm diameter, 2 mm depth disks. In the groups simulating the repair process (Substrate+Omnichroma repair, Substrate+Zen repair), disks made from monochromatic composites (6x2mm) were positioned on a platform made of substrate composite and surrounded by substrate composite. A total of 90 composite resin samples were prepared, with 18 samples in each group, polished (OptiDisc, Kerr, USA), and immersed in distilled water for 24 hours. After the initial quantitative color measurements were taken using a contact-type spectrophotometer (Vita Easyshade V, Vita Zahnfabrik, Germany), the samples were divided into three subgroups (n=6) and immersed in coffee, rosehip tea, or water (control). Second color measurements were taken at the end of the thirtieth day. Color change (ΔE) values were calculated using the CIELab system and the formula ΔE=[(ΔL)2+(Δa)2+(Δb)2]1/2. Two-way Analysis of Variance and post-hoc Tamhane tests were used for statistical analysis of the average ΔE values (p 0.05).

RESULTS: The ΔE values were determined as ; Substrate+Omnichromarepair-Water=1,06d, Substrate+Zenrepair-Water=1,06d, Substrate-Tea=1,11d, Zen-Water=1,21d, Omnichroma-Water=1,28cd, Substrate+Omnichromarepair-Water=1,54bcd, Substrate-Water=1,73bcd, Zen-Tea=2,16bcd, Substrate-Coffee=2,62bcd, Omnichroma-Tea=2,88bc, Substrate+Zenrepair-Tea=2,97b, Substrate+Omnichromarepair-Coffee=3,00b, Zen-Coffee=4,9938a, Substrate+Zenrepair-Coffee=5,1738a, Omnichroma-Coffee=5,7444a  for all groups (p<0,05).

CONCLUSION: The color change in the groups immersed in coffee was found to be significantly higher compared to the control (water) and tea groups (p<0,05). Clinically unacceptable levels of color change (ΔE≥3.3) were observed in Zen-Coffee, Substrate+Zen repair-Coffee, and Omnichroma-Coffee groups. Color harmony should be re-evaluated with studies applying coloring procedures over longer durations.


Keywords:

 Monochromatic composite, Repair, Coloring, Color matching, Color stability