AİLE HEKİMLERİ BRUKSİZMİ TANIYABİLİR Mİ?

Günvar T., Şentürk B. A., Yıldırım E., Güdücü Ç., Güldal D.

25. AİLE HEKİMLİĞİ ARAŞTIRMA GÜNLERİ, İstanbul, Türkiye, 10 - 12 Nisan 2025, ss.42, (Özet Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: İstanbul
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.42
  • Dokuz Eylül Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

GİRİŞ

Bruksizm, dişlerin fonksiyonel olmayan şekilde sıkılması veya gıcırdatılması olarak tanımlanır ve diş aşınması, restorasyon kırıkları ve orofasiyal ağrı gibi sorunlara yol açarak yaşam kalitesini olumsuz etkileyebilir. Klinikte bruksizmi değerlendirmek için çeşitli yöntemler geliştirilmiş olmasına rağmen, tanısal ve teknik geçerliliği yüksek, tedavi kararlarını etkileyen ve maliyet etkin kesin bir yöntem henüz bulunmamaktadır. Bu çalışma, eğitim almış aile hekimlerinin bruksizm tanısındaki başarısını, bruksizm konusunda uzman bir diş hekiminin tanısıyla karşılaştırmayı amaçlamaktadır.

YÖNTEM

Kesitsel analitik modelde planlanan bu çalışmanın evrenini, Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği Anabilim Dalına bağlı Eğitim Aile Sağlığı Merkezlerinde görev yapan tüm hekimler oluşturmaktadır. Bu evrenden rastgele seçim yöntemiyle belirlenecek sayıda aile hekimi çalışma grubunu oluşturacaktır. Örneklem büyüklüğü, istatistiksel güç analizi ile belirlenebilir. İki ana örneklem grubu olacaktır: eğitim almış aile hekimleri ve uzman diş hekimi. Aynı hasta grubu hem aile hekimleri hem de uzman diş hekimi tarafından değerlendirilecektir. Veri toplama yöntemi olarak, klinik ortamda kolaylıkla uygulanabilecek belirli bir bruksizm tanı yöntemi kullanılacaktır. Seçilen hekimlere, bu tanı yöntemi hakkında eğitim verilecektir. Eğitimin ardından, eğitim almış aile hekimleri ve altın standart olarak kabul edilen uzman diş hekimi, aynı tanı yöntemini kullanarak benzer hasta gruplarında bruksizm değerlendirmesi yapacaktır. Elde edilen tanı sonuçlarının benzerliği veya farklılıkları istatistiksel olarak analiz edilecektir.

BULGULAR

Çalışma sonucunda, eğitim almış aile hekimlerinin bruksizm tanısı koyma düzeyleri ile uzman diş hekiminin tanıları arasındaki uyum değerlendirilecektir. Bu çalışmada bağımlı değişken bruksizm tanısı, bağımsız değişken ise bruksizm tanısını koyan kişinin meslek grubudur (aile hekimi veya uzman diş hekimi).

SONUÇ

Bu araştırmanın sonuçları, birinci basamakta görev yapan aile hekimlerinin uygun bir eğitimle bruksizm tanısı koyma potansiyelini ortaya koyarak erken tanı ve yönlendirme süreçlerine katkı sağlayabilir. Bu durum, bruksizme bağlı olası dental sorunların önlenmesi ve hastaların yaşam kalitesinin artırılması açısından önem arz etmektedir. Ayrıca, farklı disiplinler arasındaki iş birliğinin tanı süreçlerindeki etkinliği üzerine yeni araştırmaların oluşmasına zemin hazırlayabilir.