Visegrad Grubu AB Kurumlarına Karşı: Göç Krizinde ABAD Kararları


Creative Commons License

Çilingir S.

Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, cilt.29, sa.4, ss.2881-2931, 2021 (Hakemli Dergi)

Özet

Göç krizine yönelik tutumları, Visegrad Grubu’nu (V4) Avrupa Birliği (AB) içinde yeni bir blok haline getirmiştir. V4 ülkelerinin- Çek Cumhuriyeti, Macaristan, Polonya ve Slovakya- diğer AB üyeleri ve AB kurumlarıyla uyuşmazlıkları, yargıya da taşınmıştır. İlk etapta, V4 ülkeleri, Konseye karşı açtıkları yeniden yerleştirme mekanizmasını iptal davasını kaybetmişlerdir. Ardından Komisyon, V4 ülkelerine karşı çeşitli ihlal davaları açmıştır. Bu çalışma, göç krizi süresince, V4 ülkeleri ile AB kurumları arasındaki gerilimi, Avrupa Ortak Sığınma Sistemi (AOSS) kapsamında sonuçlanmış üç dava üzerinden incelemektedir. Davaların, bu devletlerin AB içindeki konumlarına ilişkin siyasi ve hukuki nitelikleri değerlendirilmektedir. Davalar, sadece V4- AB ilişkileri değil, AB içtihat hukuku açısından da önemlidir. Bu bağlamda, Avrupa Birliği Adalet Divanı’nın (ABAD), kararlarında göç krizi geçici önlemlerine ilişkin ilk kez yaptığı değerlendirme ve Özgürlük, Güvenlik ve Adalet Alanında üye devletlere sağlanacak derogasyonların kapsamına ilişkin yorumunun, içtihat hukukuna katkıları irdelenmektedir. 

Attitudes towards the migration crisis turned the Visegrad Group (V4) into a new bloc within the European Union (EU). Disputes between V4 - Czech Re-public, Hungary, Poland and Slovakia - and other EU members and institu-tions were forwarded to the judiciary. V4 lost the case against the Council for the annulment of the relocation mechanism. Subsequently, the Commission opened infringement cases. This study analyses the tension between V4 and EU institutions during the migration crisis, through three concluded cases on Common European Asylum System (CEAS). Their political and legal features are evaluated in conjunction with the position of V4 within the EU. These are important both for V4 - EU relations and EU case law. The contributions of the Court of Justice (CJEU) by its first-time evaluation of provisional measures for the migration crisis and interpretation of the scope of derogations within the Area of Freedom, Security and Justice are examined.