Kentlerin okunabilir ve tanımlanabilir
olması, kentlilerin aidiyet, güvenlik,
sosyalleşme, yer-yön bulma gibi temel
ihtiyaçlarının giderilebilmesi ve insan-çevre
ilişkilerinin olumlu yönde geliştirilmesi
adına gereklidir. Bir kentin söz konusu
özellikleri içeren ve kentlilerin yaşam
kalitesini arttıran nitelikli bir kent olup
olmadığı, çevresel algı ve kentsel imge
çalışmalarıyla ortaya konarak
değerlendirilebilmekte ve gerektiğinde
iyileştirmeler yapılabilmektedir. Bu nedenle
çevresel algı çalışmalarının ampirik
düzlemde geliştirilmesi ve yeni yaklaşım
biçimlerinin uygulanması önemlidir. Bu
araştırmada yöntem olarak durum çalışması
(case study) gerçekleştirilmiş, İzmir kent
merkezinin önemli yerleşimlerinden biri olan
Karşıyaka çalışma alanı olarak seçilerek
çevresel algısı çözümlenmiştir. Çalışmada
anı, hafıza, duygu, düşünce ve davranışları
oluşturan bilişsel (cognitive) ve duygusal
(affective) algı süreçleri bütünde ele
alınmıştır. Bu kapsamda öncelikle literatür
taraması ile araştırmanın kuramsal modeli
ortaya konmuş, alan çalışmasında tesadüfi
olarak seçilen katılımcılarla açık uçlu
sorulardan oluşan yarı-yapılandırılmış
görüşmeler gerçekleştirilmiş ve Lynch’in
bilişsel haritalama yöntemi uygulanmıştır.
Elde edilen verilerin analiz edilmesiyle,
çalışma alanı olarak seçilen Karşıyaka’nın
çevresel algısı ve kentsel imgesi
çözümlenmiş, kentsel potansiyelleri ve
zayıflıkları ortaya konmuştur. Çalışmanın
sonunda Karşıyaka’nın ticari, sosyal,
rekreatif ve kültürel açıdan kentliler için
nitelikli bir kent deneyimi sunan, çevresel
imgelenebilirliği yüksek, kullanıcıları
tarafından benimsenmiş, anlamlandırılmış,
olumlu duygusal bağlar kurulan bir yerleşim
yeri olduğu sonucuna ulaşılmıştır