Çalışma ve Toplum, cilt.1, sa.68, ss.45-74, 2021 (Hakemli Dergi)
İnsan sermayesine yapılan yatırımlar ekonomik büyümenin ve
ücret farklılıklarının önemli belirleyicisidir; odak noktasında eğitim
vardır. Eğitim seviyesindeki artış bireylerin gelir düzeyinin
yükselmesine neden olur. Eğitimin yol açtığı verimlilik hem ekonomik
büyümeye hem de gelirin daha dengeli dağılımına katkı sağlar. Gelir
artışının yarattığı tasarruf artışı özellikle Türkiye gibi gelişmekte olan
ülkeler için sermaye birikiminin kaynağı olması nedeniyle oldukça
önemlidir. Bu çalışmanın amacı Türkiye’de işgücü piyasasında
istihdamda olan bireylerin reel ücretlerinin belirleyicilerini iki önemli
sektör bazında ölçmektir. Bunlar hizmet ve imalat sektörüdür. Hizmet
ve imalat sanayi Türkiye’de hem istihdam hem de GSYİH’nın önemli
belirleyicileridir. 2019 yılı verilerine göre GSYİH içinde yüzde 19 paya
sahip olan imalat sanayiinin toplam istihdam içindeki payı yüzde
19,5’dir. İmalat sanayi ürünlerinin toplam ihracat içindeki payı ise
yüzde 94,2'dir. Hizmetler sektörünün toplam istihdam içindeki payı
yüzde 54,5 iken GSYİH’ya yaptığı katkı yüzde 54,2’dir. Türkiye
ekonomisi açısından oldukça önemli olan bu sektörlerde bireylerin
ücret belirleyicileri için, Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK)’nun
hazırlamış olduğu 2014-2017 yılları Hanehalkı İşgücü Araştırması
mikro veri setlerinden elde edilen havuzlanmış veriler kullanılmıştır.
Örneklemde 15-65 yaş arasında hizmet sektöründe 197745 ve imalat
sektöründe istihdamda olan 70763 kişi bulunmaktadır. Araştırmada
kullanılan yöntem En Küçük Kareler (EKKY) ve Dilim (Kantil)
Regresyon yöntemidir. Dilim regresyon yönteminde ücretler onluk
dilimlere ayrılmıştır. Verilerdeki aşırı uç değerleri değişen varyansa
sebep olduğu için söz konusu yöntemle bireyin reel ücretinin en düşük ve en yüksek dilimler arasındaki farklılıkları ortaya konulacaktır.
Hizmet ve imalat sektöründe istihdamdaki bireylerin elde ettikleri reel
ücretin tahmini için cinsiyet, yaş, medeni durum, deneyim, meslek, yıl
gibi değişkenler kullanılacaktır.
Investments in human capital are important determinants
of economic growth and wage differences. the focus is on the level of
education. Increase in education level causes individuals to increase
their income level. The productivity of education contributes to both
economic growth and a more balanced distribution of income. The
savings increase generated by income growth is particularly important
for developing countries such as Turkey as it is the source of capital
accumulation. The aim of this study is to measure the determinants of
the real wages of individuals employed in the labour market in Turkey
on the basis of two important sectors. These are the services and
manufacturing sectors. Service and manufacturing industries are
important determinants of both employment and GDP in Turkey.
According to 2019 data, the manufacturing industry has a 19 percent
share in GDP and the share of total employment is 19.5 percent. The
share of manufacturing industry products in total exports is 94.2
yüzde. For this, pooled data obtained by micro data set of 2014-2017
Household Labor Force Survey prepared by Turkey Statistical
Institute (TÜİK) is used. There are 197745 people between the ages
of 15-65 in the service sector and 70763 people who are in
employment in the manufacturing sector. The method used in the
research is the Least Squares and Slice Regression method. In slice
regression method, wages are divided into ten slices. Since extreme
values in the data cause varying variance, the differences between the
lowest and highest slices of the real wage of the individual will be
revealed with the mentioned method. The independent variables in
the model consisted of variables such as gender, age, marital status,
experience, occupation and year, respectively