Amaç: Kalp yetersizliği olan hastalarda kronik total oklüzyon varlığının mortalite artışı ile ilişkisi gösterilmiştir. Bu çalışmadaki amaç, intra kardiyak defibrilatörü bulunan iskemik kardiyomiyopatili hastalarda kronik total oklüzyon varlığının uzun dönem prognoz üzerine etkisini değerlendirmektir. Gereç ve Yötem: Birincil veya ikincil koruma amaçlı kardiyoverter defibrilatörü implante edilmiş 218 hastadan, iskemik kardiyomiyopatisi bulunan toplam 74 hasta çalışmaya alındı. Hastalar herhangi bir veya daha fazla koroner arterinde kronik total oklüzyon bulunanlar (n=32) ve bulunmayanlar (n=42) olmak üzere iki ana gruba, kronik total oklüzyon bulunan hastalar da miyokardiyal canlılığı olanlar (n=12) ve olmayanlar (n=20) olmak üzere alt gruplara ayrıldılar. Bulgular: 74 intrakardiyak defibrilatörü olan iskemik kardiyomiyopatili hastanın 32’sinde (%43,2) kronik total oklüzyon tespit edildi. Ortalama takip süresi olan 3,6 yılda tüm sebeplere bağlı 19 (%25,7) ölüm görüldü. Mortalite izlenen hastalarda ortalama yaş (p<0,001), ikincil koruma amaçlı intrakardiyak defibrilatörü bulunuşu (p=0,03) ve kronik obstrüktif akciğer hastalığı oranı (p=0,045) daha fazlaydı. Tüm sebeplerden ölüm için bağımsız prediktörler, ileri yaş (≥75) ve ikincil koruma amaçlı intrakardiyak defibrilatör varlığı idi. İntrakardiyak defibrilatörü olan iskemik kardiyomiyopatili hastalarda kronik total oklüzyon bulunuşunun uzun dönem prognoza etkisi yoktu (p=0,338). Sonuç: İntrakardiyak defibrilatörü olan iskemik kardiyomiyopati hastalarının herhangi bir koroner arterinde kronik total oklüzyon varlığı uzun dönem prognoza, intrakardiyak defibrilatörü şok ve akut dekompanse kalp yetersizliği sebepli hastaneye yatış oranları üzerine etkisi yoktur.
Objective: It’s shown that the presence of chronic total occlusion was associated with increased mortality in patients with systolic heartfailure. The aim of this study was to evaluate the effect of chronic total occlusion on long term prognosis in patients with ischemic cardiomyopathy with intracardiac defibrillators.Material and Method: Of 218 patients implanted intracardiac defibrillator with primary or secondary prevention a total of 74 patientswith ischemic cardiomyopathy from 218 patients were included in the study. The patients were divided into two main groups; those withchronic total occlusion (n=32) in one or more coronary arteries and those without chronic total occlusion (n=42).Results: We detected 32 (%43.2) ischemic cardiomyopathy patients with intracardiac defibrillator had chronic total occlusion. The meanfollow up period was 3.6 years and 19 (25.7%) deaths were occurred within this period. Mean age (p<0.001), presence of intracardiacdefibrillator for secondary prevention (p=0.03) and chronic obstructive pulmonary disease (p=0.045) were found to be higher in patientswith mortality. Independent predictors of mortality were advanced age (≥75) and presence of intracardiac defibrillator for secondaryprevention not the presence of chronic total occlusion.Conclusion: The presence of chronic total occlusion in any coronary artery in patients with ischemic cardiomyopathy with intracardiacdefibrillator was not found to effect long term prognosis and hospitalization rates due intracardiac defibrillator shock or acute decompansated heart failure.
