Akademik Veri Yönetim Sistemi
cilt.16, ss.211-216, 2007 (Hakemli Dergi)
Amaç: Bu çalışmanın amacı; farklı ekstremite tutulumu olan serebral paralizi (SP)’li çocuklarda ayakta durma pozisyonuna ve ağırlık aktarma eğitimine başlama yaşını incelemek, bu çocukların kalça eklemlerinde subluksasyon ve/veya dislokasyon gelişme oranını belirlemektir. Gereç ve Yöntemler: Araştırmaya yaş ortalamaları 69.20 ± 45.97 ay olan, 43 (%44.32) kuadriparatik, 24 (%24.74) diparatik ve 30 (%30.92) hemiparatik SP’li çocuk katıldı. Çocukların Kaba Motor Fonksiyon Sınıflama Sistemi (GMFCS)’ne göre fonksiyonel seviyeleri belirlendi. Kas tonusu Modifiye Ascworth Skalası’na göre değerlendirildi. Ailelerden çocukların ilk defa kaç yaşında düzenli olarak ayağa kaldırılmaya başlandığı öğrenildi. Ayrıca çocukların kalçasında subluksasyon ve/veya dislokasyon olup olmadığı son 6 ay içinde çekilmiş kalça eklemi X-ray ile belirlendi. Bulgular: Olgularımızda ilk defa ayağa kaldırılma ve ağırlık aktarma eğitimine başlanma yaşı ortalama 30.03 ± 36.37 ay olarak bulundu. Alt ekstremite spastisite değerleri ile kalça subluksasyon ve/ veya dislokasyon görülme oranı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulundu (p<0.05). Olguların, GMFCS’ye göre tutulum şiddeti ile kalça subluksasyon ve/veya dislokasyon görülme oranı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0.05). Sonuç: SP’li çocukların erken dönemden itibaren ayağa kalkma ve alt ekstremitelere ağırlık aktarma eğitimine alınmasının çocuğun motor gelişimine yardımcı olacağını ve kalça ekleminde asetabulumun gelişmesi sağlanarak, ilerde meydana gelebilecek ikincil kalça problemlerini önleyebileceğini düşünüyoruz.