Kas invaziv mesane kanseri (KİMK) erken sistemik yayılım oranı yüksek agresif bir tümördür. KİMK'nin ana tedavisi halen radikal sistektomi ve lenf nodu diseksiyonudur. Beş-yıllık sağkalım oranları organa sınırlı hastalıkta %70-80 civarında iken mesane dışına yayılmış hastalıkta %20 -30'dur. Organ-sınırlı mesane kanserlerinde cerrahi ile mükemmel kontrol sağlansa bile, yalnız cerrahi sonrası kanser yinelemeleri sık görülür. Bu nedenle perioperatif kemoterapi ile mikrometastatik hastalığın tedavi edilmesi oldukça önemlidir. Sisplatin-temelli neoadjuvan kemoterapi (NAK) uygulamasına ait düzey 1 kanıtlar olmasına rağmen tüm dünyada NAK kullanım oranları halen çok düşüktür. Bu nedenle NAK'ye uygun hastaların seçilmesi için risk gruplarını belirlemeye çalışan yaklaşımlar araştırılmaktadır. Cerrahi öncesi anestezi altında muayenede palpabl kitle saptanması, klinik T3 ve T4a hastalık, hidronefroz, lenfovasküler invazyon ve agresif varyant histoloji NAK'den yarar görecek yüksek riskli grubu oluşturmaktadır. Mikrometastastik hastalığı saptayabilecek moleküler belirteç ve yöntemler rutin kullanıma girinceye kadar, klinikopatolojik parametrelere dayalı riske göre adapte edilmiş uygulamalar NAK'den yararlanma oranını arttırabilir.
Muscle invasive bladder cancer (MIBC) is an aggressive tumor with a high rate of early systemic dissemination. The main treatment for MIBC is still radical cystectomy and lymph node dissection. Survival rates for 5-year are 70-80% for organ-confined disease and 20-30% for extravesical disease. Although surgery provides excellent control for organ-confined bladder cancer, recurrences are common in surgery alone. Therefore, it is important to treat micrometastatic disease with perioperative chemotherapy. Although there are grade 1 evidences for use of cisplatin-based neoadjuvant chemotherapy (NAC), utilization of NAC rates are still very low all over the world. Thus, approaches trying to determine the selection of appropriate patients for NAC were investigated. High-risk groups to benefit from NAC includes palpable mass in the detection under anesthesia before surgery, clinical T3 or T4a disease, hydronephrosis, lymphovascular invasion and aggressive variant histology. Risk adaptive approaches based on clinicopathologic parameters may increase the rate of benefit from NAC until routine usage of molecular markers and methods that can detect micrometastatic disease
