Türk Periodontoloji Derneği 54. Uluslararası Bilimsel Kongresi ve 32. Bilimsel Sempozyumu, Ankara, Türkiye, 14 - 16 Kasım 2025, ss.1, (Özet Bildiri)
Amaç: Periodontoloji kliniğine diş eti büyümesi şikayeti ile başvuran hastaların histopatolojik olarak değerlendirilmesi amaçlanmaktadır.
Gereç-Yöntem: Çalışmamıza, 2022–2025 yılları arasında başvuran toplam 21 hasta (7 erkek, 14 kadın; ortalama yaş 40,4 ± 13,1; ortanca 37, dağılım 21–65) dahil edilmiştir. Hastaların sosyodemografik verileri, lezyon lokalizasyonu, cerrahi yaklaşım, histopatoloji bulguları ve bu parametrelerin nüks gelişimi ile ilişkisi değerlendirilmiştir. Kategorik değişkenler için Fisher kesin testi, sürekli değişkenler için ise Mann-Whitney U testi uygulanmıştır.
Bulgular: Plağa bağlı olmayan lezyonların en sık nedeni reaktif süreçlere bağlı diş eti büyümeleriydi (%76,2). Hastaların 1’i periodontal sağlıklı, 9’u gingivitis, 3’ü Evre 1, 5’i Evre 2, 1’i Evre 3 periodontitis olarak kaydedildi. Hastaların %36,8’i sigara kullanıyordu. Tek taraflı lezyon sayısı 20 iken yanlız 1 hastada birden fazla bölgede lezyon gözlendi. Hastaların çoğunda eksizyonel yaklaşım tercih edildi (% 90,5). Nüks oranları periodontal tanıya göre; gingivitis %11,1 Grade 1 %33,3 Grade 2 %20 olarak saptandı. Sigara kullananlarda ise nüks oranı %28,6’dır (p=0,296). Spesifik enfeksiyonlarda nüks oranı %100, tek taraflı lezyonlarda %11,1, birden fazla bölgede lezyonu olanlarda ise %100 olarak tespit edilmiştir (p=0,158). Erkeklerde nüks oranı %33,3 iken kadınlarda %7,7 idi (p=0,222). Eğitim seviyesi lisans düzeyi altında olanlarda nüks oranı %23,1 olarak saptandı (p=0,295). İnsizyonel biyopsilerde nüks hastaların tamamında görülürken eksizyonel biyopsilerde bu oran %5,9 olarak kaydedildi (p=0,018).
Sonuç: Çalışmamızda cinsiyet, sigara kullanımı, lezyon lokalizasyonu ve periodontal tanı ile nüks arasında anlamlı ilişki saptanmazken, insizyonel cerrahi yaklaşımının nüks gelişiminde en önemli faktör olduğu gözlenmiştir. Hastaların periodontal idame tedavisi altında uzun dönemli takibi önerilmektedir.
Anahtar Kelimeler: diş eti büyümesi, nüks, oral mukozal lezyon, plak kaynaklı olmayan diş eti hastalıkları
Objective: The objective of this study was to perform a histopathological evaluation in patients presenting to the periodontology department with complaints of gingival enlargements.
Materials-Methods: A total of 21 patients (7 males, 14 females; mean age 40.4 ± 13.1, median 37, range 21–65) admitted between 2022 and 2025 were included. Sociodemographic data, lesion localization, surgical approach, histopathological findings, and the association of these parameters with recurrence were analyzed.
Results: The most common cause of non-plaque-induced lesions was enlargements associated with reactive processes (76.2%). One patient was periodontally healthy, 9 had gingivitis, 3 Grade 1, 5 Grade 2, and 1 Grade 3 periodontitis. Smoking was present in 36.8% of patients. Twenty patients had unilateral lesions, while one had multiple lesions. Excisional surgery was preferred in 90.5% of patients. Recurrence rates by diagnosis were: gingivitis 11.1%, Grade 1 33.3%, Grade 2 20% periodontitis. Among smokers, recurrence rate was 28.6% (p=0.296). In specific infections and multiple lesions, recurrence was 100%, versus 11.1% in unilateral cases (p=0.158). Recurrence rate was 33.3% in males and 7.7% in females (p=0.222). In patients with education below undergraduate level, recurrence rate was 23.1% (p=0.295). Recurrence occurred in all incisional biopsies, whereas the rate was 5.9% in excisional biopsies (p=0.018).
Conclusion: Association was not observed between recurrence and gender, smoking, lesion localization, or periodontal diagnosis, whereas the incisional approach was reported as a key factor. Long-term follow-up under periodontal maintenance therapy is recommended.
Keywords: gingival enlargement, recurrence, oral mucosal lesion, non–plaque-induced gingival diseases