BUJSS- Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, vol.9, no.1, pp.39-60, 2016 (Peer-Reviewed Journal)
The aim of this study is to examine the effect of emotional intelligence capabilities on solving problems
that cabin crew meet. For the purpose of research, 73 questions about emotional intelligence and problem
solving were asked to 191 cabin crew who are working for private and state partner airline companies. They
all live in Istanbul. The Information Form, Bar-On Emotional Intelligence Scale and Problem Solving
Inventory were used for the investigation. Information for participants demographic Data Collection Form,
Emotional Intelligence Scale and Problem Solving Inventory have been given to the paticipants as a set of
survey. Some of cabin crew fill the forms on the way to flight duty, after returning from flight duty and in the crew lounge; a large majority of the group is fill the forms in the classroom to receive periodic training. Data
analysis for the SPSS program was used. Problem solving inventory and emotional intelligence scale in terms
of demographic variables in order to determine whether differentiation applied to independent groups t-test
and one-way analysis of variance (ANOVA) was applied. Then, in order to determine the relationship between
variables, correlation analysis, then problem solving inventory in order to determine the lower dimensions
predictive analytic variables was carried out a series of hierarchical regression analysis. Accordingly, the level
of gender differ in terms of emotional intelligence, problem solving skills are also varied in terms of gender,
marital status and titles. In accordance with the basic hypothesis of the study, the level of problem-solving
skills of emotional intelligence hasty approach, mindful approach, confident approach and planned approach
is significantly explained.
Çalışmanın amacı, kabin memurlarının duygusal zekâ potansiyelleri ile problem çözme becerisi arasındaki
ilişkiyi incelemektir. Araştırma amacına uygun olarak kamu ortaklı ve özel havayolu işletmelerinin
İstanbul’da ikamet eden 191 kabin memuruna toplam 73 soru sorulmuştur. Araştırmada Bilgi Toplama Formu,
Bar-On Duygusal Zekâ Ölçeği ve Problem Çözme Envanteri kullanılmıştır. Katılımcılara demografik verilere
yönelik Bilgi Toplama Formu, Duygusal Zekâ Ölçeği ve Problem Çözme Envanteri set halinde anket olarak
verilmiştir. Kabin memurlarının bir bölümü uçuş görevine giderken ya da döndükten sonra Kabin Ekibi Görev
Bekleme Odası’nda, büyük bir çoğunluğu da periyodik eğitimlerini almak için geldikleri eğitim binasında
sınıf ortamında soruları cevaplamışlardır. Veri analizleri için SPSS programı kullanılmıştır. Problem çözme
envanteri ve duygusal zekâ ölçeğinin demografik değişkenler açısından farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek amacıyla uygulanan bağımsız gruplar t-testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) uygulanmıştır.
Ardından değişkenler arasındaki ilişkilerin belirlenmesi amacıyla korelasyon analizi; problem çözme
envanteri alt boyutlarını açıklayan değişkenlerin belirlenmesi amacıyla da bir dizi hiyerarşik regresyon analizi
yürütülmüştür. Buna göre duygusal zekâ düzeyinin cinsiyet açısından farklılık gösterdiği; problem çözme
becerilerinin de cinsiyet, medeni durum ve unvan açısından farklılaştığı görülmüştür. Çalışmanın temel
hipotezleri doğrultusunda, duygusal zekâ düzeyinin problem çözme becerilerinden aceleci yaklaşım, düşünen
yaklaşım, kendine güvenli yaklaşım ve planlı yaklaşımın anlamlı açıklayıcısı olduğu görülmektedir.