ORTAK EŞYA KULLANIMI SONUCU STREPTOCOCCUS PYOGENES BULAŞI: OLGU SUNUMU

Akşehir F., Sağıroğlu Ö., Taşdemir M., Günvar T.

Uluslararası Ege Bölgesi Aile Hekimliği Kongresi, İzmir, Türkiye, 2 - 04 Mayıs 2025, ss.1-2, (Tam Metin Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: İzmir
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1-2
  • Dokuz Eylül Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

GİRİŞ  Streptococcus pyogenes insanlar için önemli bakteriyel patojenlerden biridir. Streptococcus pyogenes sıklıkla akut farenjite neden olmakla birlikte deri ve sistemik infeksiyonlara da neden olabilmektedir. Bulaş, enfekte kişiden yakın temas ya da ortak kullanılan eşyalar (havlu gibi) ile olur. Streptococcus pyogenesin cilde girişi özellikle yüz, kol ve bacak bölgelerinde kaşınma, böcek ısırıkları ya da ufak travmalarla gerçekleşir. Sıklıkla sıcak ve nemli iklimlerde, kişisel hijyenin iyi olmadığı yurt, koğuş gibi ortamlarda yaşayan genç erişkinlerde saptanır. Bu çalışmada aynı ortamda yaşayan kişilerde görülen Streptococcus pyogenesin etken olduğu bir deri enfeksiyon olgusu sunuldu..


OLGU SUNUMU  18 ve 21 yaşındaki iki erkek arkadaş Dokuz Eylül Üniversitesi Balçova 25 No’lu Eğitim Aile Sağlığı Merkezi’ne başvurdu. Yaklaşık 3 gündür var olan bacak ve diz bölgesinde akıntılı, ülsere yara şikayetleri mevcuttu. Ateş öyküsü tanımlamıyorlardı. Bilinen kronik hastalıkları ve aktif kullandığı ilaç olmayan hastalarda madde ve sigara kullanım öyküsü yoktu. Çocukluk çağı aşıları zamanında yapılmıştı. Alınan anamnezde yaklaşık 5 gün önce halı sahada futbol maçı sırasında bacaklarında akıntılı yarası bulunan diğer bir arkadaşı tarafından darbe alma sonrası bacaklarında bu tarz yaralar çıkmıştı. Halı saha sonrası aynı yurtta kalan arkadaşlarının bacağında ilk başta kızarıklık ardından içi püy dolu vezikül oluşmuş ve bu veziküllerin patlaması ile akıntılı ülsere yaraları oluşmuştu.  Hastalara ortak eşya kullanımı sorgulandığında ise halı saha sonrası havluyu ortak kullandıkları saptandı. Yapılan fizik muayenede bacak ön yüzünde ve ayak bileğinde uzun aksı 3, kısa aksı 2 santimetre boyutunda yara kenarları yüzeyden kabarık, akıntılı hiperemik iki lezyon mevcuttu. Sistemik muayenesinde ateş 36,5 derece olarak ölçüldü. Vital bulguları stabilize idi ve lenfadenopati saptanmadı. Diğer sistem muayeneleri normaldi. Herhangi bir ilaç alerjisi bulunmayan hastalardan hemogram, biyokimya tetkikleri istendi ve yara yeri kültürü alındı. Hastalara günde iki kez 1000 mg amoksisilin-klavunat başlandı ve kişisel hijyen hakkında bilgi verildi. 4 gün sonra kontrole çağırıldı. Beyaz küresi 10,900 u/L (yüksek), C-reaktif protein 69,1(yüksek) olarak saptanan hastaların yara yeri kültüründe amoksisilin-klavunat duyarlı Streptococcus pyogenes üremesi görüldü. Tedavileri 10 güne tamamlandı. 1 hafta sonra kontrole çağırıldı. Kontrol muayenede lezyonları gerileyen hastalara kişisel hijyenin önemi bir kez daha vurgulandı.


TARTIŞMA Streptococcus pyogenes, deri enfeksiyonlarının en sık ikinci sebebi olup bu olguda bulaş açısından kolaylaştırıcı faktörler olarak cilt bütünlüğünün bozulmuş olması ve ortak havlu kullanımı olduğunu görüyoruz. Streptococcus pyogenes, penisilin grubu antibiyotiklere duyarlıdır. Bu nedenle hastaya ilk tercih olarak penisilin türevi bir ilaç başlanmıştır. Hastalara uygun tedavi ve hijyen önerilerinde bulunarak gelişebilecek komplikasyonlar ile enfeksiyonun yayılımının önüne geçilmiştir.

SONUÇDeri ve yumuşak doku enfeksiyonları, birinci basamak hekimlerinin meslek hayatlarında en sık karşılaştığı enfeksiyonlardandır. Bu nedenle deri enfeksiyonlarının etkili bir şekilde yönetilmesi hem bireysel hem de toplumsal sağlık açısından büyük önem taşır. Erken tanı, uygun tedavi, eğitim ve bilgilendirme bu enfeksiyonların komplikasyonlarını önlemeye ve toplum sağlığını korumaya yardımcı olur. Sonuç olarak birinci basamak hekimlerine cilt lezyonları ile başvuran hastalardan ayrıntılı anamnez alımı, hastaların yakından izlemi ve bilgilendirilmesi son derece önemlidir.

INTRODUCTION

Streptococcus pyogenes is one of the most important bacterial pathogens in humans.

While it frequently causes acute pharyngitis, it can also lead to skin and systemic

infections. Transmission occurs through close contact with an infected individual or

via shared items such as towels. Streptococcus pyogenes gains entry into the skin

especially through minor trauma, scratching, or insect bites, particularly on the face,

arms, and legs. It is commonly seen in hot and humid climates among young adults

living in crowded environments such as dormitories or barracks, where personal

hygiene may be suboptimal. In this study, we present a case of a skin infection

caused by Streptococcus pyogenes among individuals living in the same

environment.


CASE REPORT

Two male friends aged 18 and 21 years presented to the Dokuz Eylul University

Balçova No. 25 Family Health Center with complaints of draining, ulcerated wounds

on the legs and knees that had been present for about three days. They did not

report fever. Both patients had no known chronic illnesses or active medication use

and denied any substance or cigarette use. Their childhood vaccinations were

complete.

According to the medical history, five days prior, during a football match on an

artificial turf field, they had sustained minor injuries from contact with another friend

who had draining leg wounds. The friend who initially had lesions had developed

redness on his leg followed by vesicles filled with pus, which ruptured to form

ulcerative, draining wounds. Further questioning revealed that the patients had

shared the same towel after the game.

On physical examination, both patients had two lesions on the anterior legs and

around the ankles, measuring approximately 3 cm in long axis and 2 cm in short axis.

The lesion edges were elevated, draining, and hyperemic. Vital signs were stable,

body temperature was 36.5°C, and no lymphadenopathy was detected. Other

systemic examinations were normal. Laboratory tests, including complete blood

count and biochemistry, were ordered, and wound cultures were taken. They were


started on amoxicillin-clavulanate 1000 mg twice daily and were educated about

personal hygiene. A follow-up visit was scheduled in four days.

Laboratory results showed elevated white blood cell count (10,900/µL) and C-

reactive protein (CRP 69.1 mg/L). Wound cultures revealed growth of Streptococcus

pyogenes sensitive to amoxicillin-clavulanate. The treatment was completed over a

10-day course. At the follow-up visit one week later, the lesions had regressed, and

the importance of personal hygiene was once again emphasized.


DISCUSSION

Streptococcus pyogenes is the second most common cause of skin infections. In this

case, contributing factors to transmission included disrupted skin integrity and the

sharing of personal items such as towels. S. pyogenes remains sensitive to penicillin-

group antibiotics, making them the first-line treatment. By providing appropriate

antibiotic therapy and hygiene education, complications and further spread of the

infection were prevented.


CONCLUSION

Skin and soft tissue infections are among the most common conditions encountered

by primary care physicians. Effective management of these infections is crucial for

both individual and public health. Early diagnosis, appropriate treatment, education,

and counseling help prevent complications and protect community health. Therefore,

it is essential for primary care physicians to obtain a detailed history from patients

presenting with skin lesions, closely monitor their progress, and provide thorough

education.


Keywords: Streptococcus pyogenes, skin infection, hygiene, wound culture, primary

care