THE ROLE OF GRAMMAR IN LEARNING/TEACHING A SECOND LANGUAGE


El Sayed Erdemir R. A. M. M.

2nd International Congress of Language and Translation Studies, Konya, Türkiye, 3 - 04 Kasım 2022, ss.80-81

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Konya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.80-81
  • Dokuz Eylül Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

İKİNCİ DİL ÖĞRENMEDE/ÖĞRETMEDE DİL BİLGİSİNİN ROLÜ

Dilbilgisi, dili farklı amaçlar için farklı bağlamlarda verimli bir şekilde kullanmamızı

sağlayan dil yeterliliğidir. Başka bir deyişle, dili doğru kullanıp kullanmadığımızı yargılamak

için dile uyguladığımız ölçülerdir. Dilbilim açısından gramerin farklı dalları vardır; her biri

dilde sesler (Fonetik), kelime yapısı (Morfoloji), cümle yapısı (Sözdizimi), anlam (Semantik)

ve üslup (Retorik) gibi belirli bir alanı işler. Bununla birlikte, ana dili konuşan biri için

dilbilgisi, ikinci bir dil öğrenen kişinin durumundan farklı şekilde çalışır. Ana dili konuşanlar

için dilbilgisi, anadilin sorunsuz ve zahmetsizce edinilmesini kolaylaştıran içsel bir

kapasitedir. Öte yandan, ikinci dil öğrenen için dilbilgisi, istenen sonuca ulaşmak ve istenen

dil yeterliliğini elde etmek için bilinçli ve genişletilmiĢ bir süreci içerir. Herhangi bir yabancı

dilin öğrenilmesinde dilbilgisinin rolü yadsınamaz olsa da, ikinci dil derslerinde saf

dilbilgisinin ne ölçüde öğretilmesi gerektiği hala tartışmalıdır. Buradaki soru, ikinci bir dil

öğrenmede dilbilgisinin vazgeçilmez olup olmadığı her zaman bir araştırma alanı olmuştur.

Bu araştırma, iki yaklaşımı analiz ederek dilbilgisinin ikinci bir dil öğrenme ve/veya

öğretmedeki önemini sorgulamaya çalışmaktadır: Birincisi, dil öğretiminde dilbilgisine dayalı

yaklaşım. Bu bölüm, artıları ve eksileri ile özel dilbilgisi yaklaşımını vurgulayacaktır. Bu

yaklaşımda öğrenci, öğretmen tarafından açık ve kapsamlı bir şekilde öğretilen saf dilbilgisi

kuralları ile karşı karşıya kalır. Öğrencinin dili öğrenmede ilerledikçe teorik kuralları

öğrenmesi beklenir. Bu kuralcı yaklaşım, öğrenenin öğrenilen dile ilişkin yetkinliğini artırır.

Ancak öğrenenin bu yetkinliği dilin işlevsel amacına hizmet etmek için performansına

yansıtıp yansıtmadığı tartışmalıdır. ikinci olarak, bir dil öğretiminde sıfır gramer yaklaşımı

veya iletişimsel yaklaşım. Bu bölüm, çoğunlukla dinleme ve konuşma üzerine yapılandırılmış

iletişimsel yaklaşımın değerini ve faydasını analiz edecektir. Bu yaklaşımda öğrenci, öğretim

kursunun en başından itibaren performatif düzeye yönlendirilir. Burada dil öğrenicisi teorik

kurallarla veya bunların nasıl olması gerektiği ile ilgilenmez. Aksine, esas olarak anadil

kullanımına en yakın şekilde bu dil üzerinden başarılı bir iletişim kurmayı hedeflerler. Dilin

işlev gördüğü konuşma, dinleme ve pratik ortama odaklanarak, öğrencinin ayrıntılı dil

bilgisine ihtiyaç duymadan başarılı bir şekilde iletişim kurabilmesi beklenir. İkinci dil eğitimi

söz konusu olduğunda hem öğrenciye hem de öğretmene fayda sağlayabilecek bir orta nokta

bulmak için birbiriyle çelişen iki yaklaşım kısaca ağırlıklandırılacaktır. Çalışma, ikinci dil

öğretiminde daha iyi sonuçlar alınması için eğitimcilere yönelik önerilerle sonlandırılmıştır.

Anahtar Sözcükler: İkinci dil öğrenimi, iletişimsel yaklaşım, kuralcı dilbilgisi, evrensel

dilbilgisi, yeterlilik ve performans.