Giriş: Çocuklarda trakeostomi için optimal zamanlama net olarak tanımlanmamıştır. Çalışmamızın amacı trakeostomi zamanlamasının, trakeostomi öncesi morbiditeler, endikasyonlar ve klinik sonuçlarla ilişkisinin incelenmesidir. Yöntemler: Bu geriye dönük kohort çalışmasına, Ocak 2012-Eylül 2020 tarihleri arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Çocuk Yoğun Bakım Ünitesi’nde (ÇYBÜ) trakeostomi açılan hastalar dahil edildi. Hastalar trakeostomi öncesi mekanik ventilatörde geçen zaman değerlendirilerek 14 günlük sınıra göre erken ve geç trakeostomi gruplarına ayrıldı. Erken ve geç gruplar arasında trakeostomi öncesi morbiditeler [ventilatör ile ilişkili pnömoni (VİP), santral venöz kateter ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonu], endikasyonlar ve klinik sonuçlar (YBÜ ve hastanede yatış süresi, ventilatörle ilişkili pnömoni sıklığı ve mortalite) karşılaştırıldı. Bulgular: Trakeostomi açılan 104 hastadan 90’ı çalışmaya dahil edildi: erken grupta 30 hasta, geç grupta 60 hasta vardı. Ünitemizin trakeostomi oranı %6,06, trakeostomi öncesi ortanca ventilatör süresi 20 gün idi. VİP ve akciğer hastalığı endikasyonu ile trakestomi açılmış olması, trakeostomi öncesi mekanik ventilasyon süresinde artış ile ilişkili saptandı (8, 12,6 gün p<0,05). Trakeostomi sonrası VİP oranı, başarılı dekanülasyon ve mortalite açısından erken ve geç grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. Erken grupta trakeostomi sonrası YBÜ yatış süresi (8,5’e 13 gün p=0,041) ve toplam YBÜ yatış süresi (17,5’e 45 gün p<0,001) daha düşüktü. Yaş, trakeostomi endikasyonu, santral venöz kateter ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonu ve VİP için kontrol edildikten sonra; trakeostomi zamanlaması bağımsız olarak YBÜ yatış süresi ile ilişkilendirildi. Geç trakeostomi zamanlaması YBÜ yatış süresinde 10,7 gün artış ile ilişkili bulundu (p=0,041). Sonuç: Çalışmamızın sonuçları, mevcut literatürle uyumlu olarak, trakeostominin erken zamanlamasının çocuklarda YBÜ yatış süresi ve VİP’nin azalması ile ilişkili olduğunu göstermektedir.
Introduction: Optimal timing for tracheostomy in children is not well defined. Our aim is to examine the pre-tracheostomy morbidities, indications and association of early tracheostomy on clinical outcomes. Methods: This retrospective cohort study included all patients who underwent tracheostomy in the Dokuz Eylül University Pediatric Intensive Care Unit (ICU) between January 2012 and September 2020. We categorized patients into the early and late tracheostomy groups according to time on a mechanical ventilator before tracheostomy using a cut-off of 14 days. Pre-tracheostomy morbidities [ventilator associated pneumonia (VAP), central line associated bloodstream infection], indications and clinical outcomes (including length of ICU and hospital stay, incidence of VAP and mortality) were compared between early and late groups. Results: Of the 104 patients undergone tracheostomy, 90 were included in the study: Thirty patients in the early group, 60 patients in the late group. Tracheostomy rate of our unit was 6.06%, with a median ventilator time before tracheostomy of 20 days. VAP and lung tissue disease indication for tracheostomy independently increased pre-tracheostomy mechanical ventilation time by 8 and 12.6 days, respectively. There was no statistically significant difference in VAP rate after tracheostomy, successful decannulation and mortality between early and late group. Early group had lower post-tracheostomy ICU-length of stay (LOS) (8.5 vs. 13 days p=0.041) and total ICU-LOS (17.5 vs. 45 days p<0.001). Controlling for age, tracheostomy indication, central line associated bloodstream infection and VAP; tracheostomy timing was independently associated with ICU-LOS. Late tracheostomy timing increased the ICU-LOS by 10.7 days (p=0.041). Conclusion: Our results suggest that early timing of tracheostomy is associated with reduced ICU-LOS and VAP in children, consistent with the current literature.
