Akademik Veri Yönetim Sistemi
Acta Medica Nicomedia, cilt.8, sa.3, ss.301-307, 2025 (Hakemli Dergi)
Amaç: Bu çalışmada, adenoid hipertrofisi tanısında kullanılan lateral nazofaringografi ve nazal endoskopi sırasında çocukların duygusal ve davranışsal tepkilerini değerlendirerek bu yöntemlerin tıbbi işlem korkusu üzerindeki etkilerini, ayrıca ebeveynlerin kaygı düzeyleri üzerindeki etkilerini incelemeyi amaçladık. Yöntem: Adenoid hipertrofisi şüphesiyle başvuran 4–8 yaş aralığındaki toplam 135 çocuk değerlendirildi; 70’ine lateral nazofaringografi (GG), 65’ine nazal endoskopi (NEG) uygulandı. Her iki grupta işlem öncesi ve sonrası Çocuk Anksiyete Skalası– Durumluluk (ÇAS-D) ve Çocuk Korku Ölçeği (ÇKÖ), ebeveynlere ise işlem sonrası Durumluk Kaygı Envanteri (STAI–Durumluk) uygulandı. Bulgular: NEG ve GG arasında yaş ve cinsiyet açısından anlamlı fark saptanmadı (p=0,211; p=0,233). İşlem öncesi gruplar arasında ÇKÖ ve ÇAS-D puanları açısından anlamlı fark gözlenmedi (p=0,583; p=0,059).İşlem sonrasında NEG’ de ÇKÖ puanı (ort: 2,80 ± 1,12), GG grubuna göre (ort: 0,86 ± 1,03) anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0,001). Benzer şekilde, ÇAS-D puanı da NEG’ de (ort: 7,00 ± 2,46) GG' ye göre (ort: 3,17 ± 1,93) anlamlı olarak daha yüksekti (p<0,001). Ayrıca, tanı yönteminin ÇKÖ ve ÇAS-D puanları üzerindeki etkisinin cinsiyete bağlı olarak değiştiği saptandı (p=0,012; p=0,001). Sonuç: Nazal endoskopi uygulamasının, lateral nazofaringografiye kıyasla hem çocuklarda hem de ebeveynlerde daha yüksek düzeyde kaygıya neden olduğu gözlemlenmiştir. Bu nedenle, tüm tıbbi girişimlerde olduğu gibi, işleme özgü olacak şekilde çocuklarda işlem öncesi kaygının azaltılmasına yönelik bilgilendirmenin; yaş, cinsiyet ve bilişsel gelişim düzeyi gibi bireysel özellikler göz önünde bulundurularak yapılandırılması ve gerekirse destekleyici psikososyal yaklaşımlarla güçlendirilmesi önerilmektedir. Anahtar Kelimeler: Adenoid hipertrofisi, kaygı, çocuk, endoskopi, grafi