Basit Bir Biyobelirteçten Fazlası mı? Akut Hepatit B'de RDW/Albumin Oranının Klinik Anlamı


Danış N., Dolu S.

16. Ulusal Hepatoloji Kongresi, Ankara, Türkiye, 15 - 18 Mayıs 2025, ss.26, (Tam Metin Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.26
  • Dokuz Eylül Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

değişebilen akut viral enfeksiyondur. Bu hastalıkta prognozu öngörebilecek ve kolay erişilebilen

biyobelirteçlerin tanımlanması klinik yönetim açısından önemlidir. RDW (Red Cell Distribution Width),

inflamasyonu ve hücresel stres yanıtını yansıttığı gösterilen bir hematolojik parametredir. Son

çalışmalar, RDW değerlerinin hepatit B hastalarında anlamlı şekilde arttığını ve hastalık şiddetiyle

ilişkili olduğunu ortaya koymuştur. Dahası, RDW’nin 3 aylık mortalite oranı açısından bağımsız bir

prediktör olduğu bildirilmiştir. Bu nedenle çalışmamızda, RDW/Albumin oranının akut hepatit B

hastalarında klinik özellikler, laboratuvar bulgular ve antiviral tedavi ile ilişkisini araştırmayı

amaçladık.

Gereç-Yöntem: 2020–2024 yılları arasında akut hepatit B tanısıyla yatarak izlenen 41 hasta

retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların yaş ortalaması 46.1 ± 15.9 yıl olup %58.5’i erkekti.

Bulaş nedenleri arasında en sık bilinmeyen nedenler (%53.7) ve cinsel temas (%22.0) yer alırken,

hastaların %41.5’inde ciltte sararma şikayeti vardı. En sık eşlik eden komorbiditeler hipertansiyon

(%36.6) ve diabetes mellitus (%19.5) idi. Hastalar, antiviral tedavi alan (n=27) ve almayan (n=14)

olarak iki gruba ayrıldı. Gruplar yaş, cinsiyet, komorbiditeler, laboratuvar parametreleri açısından

karşılaştırıldı. Sürekli değişkenler median (min–maks) olarak sunuldu; karşılaştırmalarda Mann-

Whitney U ve ki-kare testleri kullanıldı.

Bulgular: Antiviral başlanan grupta yaş anlamlı olarak daha yüksekti (47.0 vs. 39.0 yıl, p=0.028). Bu

grupta RDW/Albumin oranı (5.5 [2.8–9.1] vs. 4.5 [1.3–7.5], p=0.008) ve MPV/Albumin oranı (3.1

vs. 2.5, p=0.043) belirgin şekilde yüksek saptandı. Ayrıca bu grupta total bilirubin (13.4 vs. 8.1

mg/dL, p=0.029)ve yatış süresi (12.0 vs. 6.0 gün, p=0.003) de anlamlı şekilde daha yüksek

bulundu. Albumin düzeyi antiviral grubunda daha düşüktü (3.2 vs. 3.6 g/dL, p=0.003). Ancak 6. ay

HBsAg pozitifliği (kronikleşme) açısından iki grup arasında anlamlı fark izlenmedi (p=0.506).

Bulgular Tablo-1`de gösterilmiştir.

Sonuç: RDW/Albumin oranı, akut hepatit B’de klinik ciddiyeti yansıtabilecek bir biyobelirteç olabilir.

Antiviral tedavi başlanan hastalarda yüksek bulunması, klinik değerlendirmede kullanılabileceğini

düşündürmektedir. Ancak kronikleşmeyi öngörmede anlamlı fark göstermemiştir