Uluslararası Ege Bölgesi Aile Hekimliği Kongresi- IARCOFAM , İzmir, Türkiye, 2 - 04 Mayıs 2025, ss.117-118, (Özet Bildiri)
AİLEVİ AKDENİZ
ATEŞİ OLAN HASTANIN APENDEKTOMİ ÖYKÜSÜ:
OLGU SUNUMU
Şeyma DELİBAŞ, Vildan
MEVSİM
Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Aile hekimliği
Ana Bilim Dalı, İzmir, Türkiye
Amaç:
Ailevi Akdeniz Ateşi tekrarlayıcı, kendini
sınırlayan poliserözit ve ateş atakları ile karakterize otozomal resesif
geçişli bir inflamatuar hastalıktır. Uzun dönemde hastalığın en önemli
komplikasyonu, kolşisin tedavisi almayan yaklaşık dört hastadan birinde gelişen
amiloidozdur. Amiloid birçok organda birikmekle birlikte morbidite ve
mortaliteye neden olmaktadır. Bu olgu sunumunun amacı, tekrarlayan ateş, karın
ağrısı, artrit veya artralji ya da izole erizipel benzeri döküntüsü olan
çocuklarda FMF ön tanısının akla gelmesini sağlamak ve hastalığın erken
tanımlanıp yaşam kalitesinin iyileştirilmesinin önemini vurgulamak
Yöntem: Olgu
sunumu
Bulgular: 23
yaşında erkek hasta, polikliniğimize 2 yıldır başlayan aralıklı karın ağrısı
şikayeti ile başvurdu. Hasta ataklarının genelde 2-3 gün sürdüğünü ve ateşin
eşlik ettiğini belirtti. Eşlik eden travma öyküsü veya öncesinde geçirilmiş
enfeksiyon öyküsü yoktu. Hasta şikayetlerinin artması nedenli birkaç kez acil
servise başvurduğunu belirtti. En son acile
bu şikayetlerle başvurduğunda hastanın yapılan batın muayenesinde batın
distandü, defans ve
rebound pozitif bulunmuş. Acil servisteki tetkiklerinde CRP:236 WBC:12.400
olduğu saptanmış. Hastanın kliniği akut
batını taklit ettiği için abdomen BT
çekildiği, akut apandisit ile uyumlu olduğu ve apendektomi olduğunu belirtti.
Hasta apendektomi sonrası ataklarının devam ettiğini ve bu nedenle tarafımıza
başvurduğunu belirtti. Poliklinikteki başvurusunda batın muayenesi rahattı,
defans rebaund yoktu. Hastadan atak dönemi ve atağının olmadığı dönemde kan
tetkikleri, grafileri istendi. Grafilerinde ek patoloji görülmedi. Hastanın atak
dışında ESH: 3 mm/h, CRP: 2.8 mg/L olduğu görüldü. Bu sırada FMF gen analizinde
M680I ve V726A heterozigot pozitif
olarak sonuçlandı. Bu nedenle tedavisine kolşisin 2*1 başlandı. Klinik düzelmesi olan hastanın
ailesine yönelik genetik tarama önerildi. Takiplerine devam edildi.
Sonuç: Ülkemizde
sık rastlanılan bir hastalık olması nedeniyle birinci basamakta FMF’li
hastalara uygun klinik yaklaşımın nasıl yapılacağının hekimlerimizce bilinmesi
oldukça önem arz etmektedir. Bu olgu, ayırıcı tanıda FMF’ i aklımıza getirmeyi ve erken tanı
konmasını sağlayarak “amiloidoz” komplikasyonunu engellemeyi vurgulamaktadır.
Erken tanı hastaların hayat kalitelerinin artmasının ve gereksiz operasyon öykülerinin
önüne geçilmesini sağlayacaktır.
Anahtar
Kelimeler: Ailevi Akdeniz Ateşi, apendektomi, erken
tanı
APPENDECTOMY HISTORY IN A PATIENT WITH
FAMILIAL MEDITERRANEAN FEVER: A CASE REPORT
Şeyma DELİBAŞ, Vildan MEVSİM
Dokuz Eylül University Faculty of Medicine, Department of Family Medicine,
İzmir, Türkiye
Objective:
Familial Mediterranean Fever (FMF) is an autosomal recessive inflammatory
disease characterized by recurrent, self-limiting episodes of polyserositis and
fever. One of the most significant long-term complications of the disease is
amyloidosis, which develops in approximately one in four patients not receiving
colchicine treatment. Amyloid can accumulate in multiple organs and leads to
both morbidity and mortality. The aim of this case report is to highlight the
importance of considering FMF in children with recurrent fever, abdominal pain,
arthritis or arthralgia, or isolated erysipelas-like rash, and to emphasize the
importance of early diagnosis and improved quality of life.
Method:
Case report
Findings:
A 23-year-old male patient presented to our outpatient clinic with complaints
of intermittent abdominal pain for the past two years. He reported that his
attacks typically lasted 2–3 days and were accompanied by fever. There was no
history of trauma or prior infection. The patient mentioned that he had visited
the emergency department multiple times due to worsening symptoms. During his
most recent visit, physical examination revealed abdominal distension with
positive guarding and rebound tenderness. Emergency investigations showed CRP:
236 and WBC: 12,400. Due to clinical findings mimicking acute abdomen,
abdominal CT was performed, which was interpreted as compatible with acute
appendicitis, and the patient underwent appendectomy. However, the attacks
persisted after surgery, prompting his visit to our clinic. At his outpatient
visit, abdominal examination was normal, with no guarding or rebound.
Laboratory tests and radiographs were requested during and outside of attacks.
No pathology was seen on imaging. His labs outside the attack period showed
ESR: 3 mm/h and CRP: 2.8 mg/L. FMF genetic analysis revealed heterozygous
positivity for M680I and V726A mutations. As a result, colchicine 2×1 was
initiated. The patient's clinical condition improved, and genetic screening was
recommended for his family. He continues to be followed up.
Conclusion:
Since FMF is commonly seen in our country, it is crucial for primary care
physicians to understand how to approach such patients appropriately. This case
underscores the need to consider FMF in differential diagnosis and to ensure
early diagnosis to prevent complications such as amyloidosis. Early diagnosis
can improve patient quality of life and help avoid unnecessary surgical
procedures.
Keywords:
Familial Mediterranean Fever, appendectomy, early diagnosis