Dişil Sesin İzinde: Christa Wolf'un Medea İmgesinin Dişil Yazı Çözümlemesi


Öğretmen Aslan S., Aydın Y.

DİYALOG. Interkulturelle Zeitschrift für Germanistik, cilt.13, sa.1, ss.80-100, 2025 (Hakemli Dergi)

Özet

Feminist eleştirinin çıktılarından biri yazınsal yapıtların yeniden okunarak kadınların eril bakış açısıyla inşa 

edilen imgelerini ortaya çıkarmak olmuştur. Bununla birlikte kadın bakış açısını, kadın deneyimlerini, 

kadın dünyasını temel alan dişil yazı kuramı gelişmiştir ki bu kadınların kendilerini öznel bir şekilde 

aktarabilecekleri bir yazma biçimidir. Buna göre kadınlar dişil bir dille arzularını, duygularını, 

öznelliklerini, bedenlerini yazacak, eril inşa söylemleri ve imgeleri yapısöküme uğratacaklardır. Doğu 

Alman Yazınının önde gelen kadın yazarlarından Christa Wolf, yaşanan bu gelişmelerin etkisiyle 

Medea’nın çocuk katili, kardeş katili, hain, dehşet saçan, kötü büyücü, barbar, vahşi gibi günümüze kadar 

aktarılan olumsuz imgelerini sorunsallaştırmış ve süreç içerisinde yitirdiği insanlara şifa dağıtan, onları 

gençleştiren, bitkileri tanıyan, hayvanların dilinden anlayan, iyi büyücü gibi olumlu imgelerini tekrar gün 

yüzüne çıkarmayı, dişil sesin izini sürerek kök-Medea’ya ulaşmayı hedeflemiştir. Dahası kurban-günah 

keçisi örgesi üzerinden onu tüm olumsuz nitelemelerden arındırmaya, suçlamalardan aklamaya, eril 

söylemler ve aktarımlarla elinden alınan itibarını iade etmeye çalışmıştır. Bu çalışmada Medea. Stimmen

adlı yapıtından ve buna yönelik ek çalışmalarından hareketle Christa Wolf’un bir kadın yazar olarak

Medea’yı nasıl okuduğu, yapısöküme uğrattığı ve yeniden inşa ettiği dişil yazı bağlamında ele alınacaktır.