Amaç: Mukormikoz, anjiyo-invaziv fırsatçı bir enfeksiyondur ve genellikle nazal ve paranazal sinüslerde başlar. Enfeksiyon özellikle organ transplantasyonu yapılmış hastalarda, tedavideki gelişmelere rağmen, yaşamı tehdit eden ciddi problemlere sebep olabilmektedir. Rino-orbito-serebral formu, orofasiyal bölgede ortaya çıkabileceğinden, diş hekimleri için özellikle önemlidir. Mukormikoz, damar endotelini etkileyerek vasküler yetmezliğe ve mukormikoz osteomiyelit ile sonuçlanan kemik nekrozuna neden olabilmektedir. Bu vaka raporunda, renal transplant yapılmış invaziv fungal sinüzit tanılı hastanın ağız bulguları multi-disipliner olarak değerlendirilmiştir.

Olgu sunumu: Hipertansiyon nedeniyle renal yetmezlik gelişen, üç yıl önce renal transplantasyonu yapılmış 38 yaşındaki erkek hasta, iki ay önce üniversitemiz Kulak Burun ve Boğaz (KBB) Hastalıkları Anabilim Dalında endoskopik sinüs cerrahisi ve medial orbital dekompresyon uygulanarak histopatolojik olarak invaziv fungal sinüzitis tanısı almıştır. Hastanın extra-oral muayenesinde sol gözünde preoperatif dönemden itibaren Frozen-eye mevcuttu. Hastaya, 20 gün IV Amfoterisin B tedavisi uygulanmıştır. Hastanın, maksiller bölge dişlerinde klinik olarak gözlenen mobilite sebebiyle Periodontoloji Anabilim Dalına konsülte edilmiştir. İntra-oral muayenesinde, maksillada expose kemik alanları ve tüm maksillayı içeren alveolar segmental mobilite mevcuttu. Hastanın klinik periodontal değerlendirmesi yapıldı, hastanın Evre III-Derece C, lokalize periodontitis olduğu saptandı ve hastaya birinci basamak periodontal tedavi uygulandı (diş yüzeyi temizliği ve oral hijyen eğitimi). KBB tarafından mukormikoz intra-kranial tutulumu mevcut olduğu bildirilen hastaya ek cerrahi debridman önerilmedi.

Sonuç: Hekimler organ transplantasyonu gibi risk faktörlerine sahip olan hastalarda, mukormikoz açısından şüpheci olmalı ve şüphe duyulan olgularda KBB’ye gecikmeden konsülte etmelidir. Diş hekimleri, bu tür hasta gruplarında kapsamlı intra ve ekstra oral muayene için disiplinler arası ekiplere dahil edilmelidir. Böylece henüz başlangıç aşamasındaki ağız içi lezyonların zamanında tespiti yapılarak, koruyucu yaklaşımlar uygulanabilir ya da mevcut enfeksiyonların ilerlemesi doğru tedavilerle kontrol altına alınarak, mortalite riski azaltılabilir.