COVID-19 pandemisi psikotik bozukluk hastalarını nasıl etkiledi? Özkıyım düşünceleri ve girişimi


Tüzün Y. C., Temizelliler Z., Binbay İ. T., Akdede B. B., Alptekin K.

58. Ulusal Psikiyatri Kongresi, İzmir, Turkey, 19 - 23 October 2022

  • Publication Type: Conference Paper / Unpublished
  • City: İzmir
  • Country: Turkey
  • Dokuz Eylül University Affiliated: Yes

Abstract

Amaç: COVID-19 pandemisi önemli ölçüde psikososyal strese neden olmuştur. Artan psikososyal stresin şizofreni hastalarını hem genel topluma göre daha fazla etkilediği hem de hastaların psikiyatrik belirtilerinde artışa neden olduğu düşünülmüştür. Bu araştırmanın amacı pandemiye bağlı olarak artan psikososyal stresin şizofreni ve diğer psikotik bozukluk hastalarında özkıyım düşünce ve girişimlerini etkisini incelemektir.

Yöntem: Araştırma Haziran 2021-Mayıs 2022 tarihleri arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Psikiyatri Anabilim Dalı Psikotik Bozukluklar Birimi’nde yürütülmüştür. Araştırmaya ICD-10 şizofreni ve diğer psikotik bozukluk tanılı hastalar alınmıştır. Pandemi başlangıcı olan Mart 2020 sonrasındaki COVID bilgileri ve psikotik bozukluk klinik bilgileri sorgulanmıştır. İstatistiksel analizler SPSS 24.0 kullanılarak ki-kare, t testi ve lojistik regresyon ile yapılmıştır. İstatistik anlamlılık düzeyi p<0.05 kabul edilmiştir.

Bulgular: Araştırmaya 135 hasta (75 şizofreni, 25 şizoafektif ve 35 diğer psikotik bozukluklar) katılmıştır. Hastaların %63’ü (s: 85) erkekti; yaş ortalaması 46,0 (standart sapma [SS]: 13,2) yıldı. Hastaların %37’si (s: 50) COVID sürecinde en az bir kez özkıyım düşüncesi olduğunu ve %4,4’ü (s: 6) özkıyım girişiminde bulunduğunu belirtti. Özkıyım düşünceleri erkeklerde (olasılıklar oranı [OO]: 2,8 ve %95 güven aralığı [GA]: 1,2-6,4); pandemi sürecinde psikotik alevlenmesi olanlarda (OO: 2,7 ve %95 GA: 1,3-5,9); hiç evlenmemiş olanlarda (OO: 3,0 ve %95 GA: 1,2-7,7); yatış sayısı daha fazla olanlarda (β: 0,25 ve standart hata [SH]: 0,9); COVID şüphesi ile test olanlarda (OO: 3,5 ve %95 GA: 1,6-7,9); pandemi sürecinden daha fazla etkilenenlerde (OO: 3,8 ve %95 GA: 1,6-8,6); esrar kullananlarda (OO: 4,0 ve %95 GA: 1,1-15,0) daha yüksekti. Pandemi dönemindeki özkıyım düşünceleri ile tabı, kullanılan antipsikotik sınıfı, ailede psikiyatrik hastalık yükü ve önceki özkıyım girişimi ile anlamlı ilişki saptanmadı.

Sonuç: Pandemi sırasında artan psikososyal stres, özellikle sosyal desteği daha düşük olan, afektif belirtileri daha yüksek olan, hastane yatışı daha fazla olan ve pandemi önlemlerinden daha fazla etkilendiğini bildiren psikotik bozukluk hastalarını daha fazla etkilemiş olabilir. Bu nedenle özellikle bu tür özellikler taşıyan hasta gruplarının zorlu toplumsal süreçlerde daha yakın izlenmesi uygun olabilir.