Akademik Veri Yönetim Sistemi
Türkiye Klinikleri Cerrahi Tıp Bilimleri Dergisi, cilt.3, sa.12, ss.53-57, 2007 (Hakemli Dergi)
Donörden akciğer çıkarılması tekniği ilk olarak 1993 yılında tanımlanmıştır. Aynı anda abdominal organların çıkarılması için genel cerrahlarla koordineli olarak çalışılmalıdır. Akciğerlerin çıkarılması, karinanın üzerinden trakeanın mobilizasyonu ve kesilmesiyle başlar. Akciğerler orta derecede şişkinlikte kalacak şekilde havalandırılır ve pulmoner arter yıkaması yapılır. En sık kullanılan yıkama solüsyonu Modifiye Euro-Collins solüsyonudur. Bu yöntem sayesinde, 6 saate varan iskemi sürelerinde allogreft fonksiyonu korunabilir. Şayet her bir akciğer farklı bir organ nakli merkezinde kullanılacaksa, donör hastanesinde akciğerler farklı allogreftlar halinde ayrılmalıdır. Bu durumda donörün sol ana bronşu, başlangıç noktasından stapler ile aralarından her iki akciğerin hava geçirmezliğini sağlayacak şekilde kesilmelidir. Akciğer naklinin başlangıcından itibaren, akciğerin korunması için yoğun laboratuvar çalışmaları yapılmıştır. Yapılan çalışmalarda serbest oksijen radikallerinin, akciğerlerdeki iskemi reperfüzyon hasarında önemli rol oynadığı gösterilmiştir. İskemi-reperfüzyon hasarının temel fizyopatolojisi; lökositlerin aktivasyonunu sonucu açığa çıkan serbest oksijen radikallerinin endotel hasarına neden olmasıdır.