Akademik Veri Yönetim Sistemi
42. ULUSAL RADYOLOJİ KONGRESİ - 2021, Antalya, Türkiye, 26 - 31 Ekim 2022, ss.487
EKSTRAOSSEÖZ MULTİPL MYELOMA TUTULUM OLGUSU: MRG GÖRÜNTÜLEME BULGULARI Serap Sarı1 , Ekrem Anıl Sarı1 , Işıl Başara Akın1 , Canan Altay1 , İnci Alacacıoğlu2 , Mustafa Seçil1 1 Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi Radyoloji Anabilim Dalı. 2 Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi Klinik Onkoloji Anabilim Dalı Hematoloji Bilim Dalı Giriş ve Amaç: Multipl myelom (MM) erkeklerde kadınlardan daha sık görülen 40-80 yaş arası popülasyonu etkileyen ve en sık görülen kemik malignitesidir (1). Karakteristik MM’daki bulgular arasında böbrek yetmezliği, anemi, hiperkalsemi, immün yetmezlik ve en yaygın olarak litik kemik lezyonları sayılabilir (5).MM’un tanı, evreleme ve tedavisinde önemli ilerlemeler kaydedilmiş, bu hastaların genel sağ kalımını tanının ilk zamanından itibaren 10 yıldan fazla bir süreye çıkarmıştır (2). Bu uzun ömür ile birlikte, MM’nin olağandışı bulgularında, özellikle ekstramedüller myelom olarak adlandırılan ekstramedüller bölgelerdeki relapslarda eş zamanlı bir artış olmuştur (3).Ekstramedüller myelom, yeni teşhis edilen myelom vakalarının %7-18’inde ve hastalık seyri sırasında vakaların %6-20’sinde görülür (4). Gelişimi açıklamak için iki mekanizma tanımlanmıştır (5). Çok daha yaygın olan ilk mekanizma, myelomatöz kitlelerin komşu iskelet dışına uzanımı şeklindedir. Daha az yaygın olan ikinci mekanizma, hücre yüzeyi yapışma reseptörlerinin ekspresyonunu azaltan ve kemik iliği kaçışına izin veren myelom hücrelerinin bir alt klonunun hematojen yayılımını içerir. Hematojen yayılımın en yaygın bölgeleri cilt, abdominal organlar, lenf nodları, üst solunum yolu ve santral sinir sistemidir. Biyolojik olarak, ekstramedüller myelom yüksek dereceli lenfoma gibi davranma eğilimindedir.Bu olgu sunumunda ekstraosseoz tutulumu olan multipl myelom tanılı hastanın MRG bulguları sunulmuştur. Olgu Sunumu: Bel ağrısı yakınmasıyla hastanemize başvuran 57 yaşında erkek hastaya yapılan lomber MRG incelemesinde lomber vertebralarda çoklu çökme fraktürleri izlenmiştir. Laboratuvar incelemesinde IgG-kappa monoklonal gamapati, yapılan kemik iliği biopsisinde %10’nun üzerinde CD138 ve CD38 pozitif neoplastik plazma hücre infiltrasyonu izlenmesi ile hasta multipl myelom tanısı almıştır. Çekilen BT kemik surveyde myelom tutulumuna ait multipl litik kemik lezyonları izlenmiştir. Hastanın takiplerinde karaciğer fonksiyon testlerinde yükseklik olması nedeniyle yapılan batın USG’de karaciğerde çok sayıda hipoekoik lezyon izlenmesi üzerine batın MRG incelemesi gerçekleştirilmiştir. Batın MRG sinde karaciğerde bilober dağılım gösteren, en büyüğü sağ lobda segment 7’de 4 cm çapa ulaşan, T2A görüntülerde izo - hiperintens, T1A görüntülerde hipointens, post kontrast incelemede konturlarında kontrastlanma gösteren, difüzyon kısıtlayan nodüler lezyonlar, dalak parankiminde difüzyon kısıtlayan silik nodüler kontrastlanma gösteren lezyon, pankreas unsinat proses komşuluğunda 21x22mm boyutlarında karaciğer parankiminde tanımlanan lezyonlarla benzer özellikte nodüler yapı, sol böbrekte milimetrik boyutlarda diffüzyon ağırlıklı görüntülemede belirgin diffüzyon kısıtlılığı izlenebilen nodüler lezyonlar saptanmıştır (Figür 1-4). Tartışma ve Sonuç: Ekstramedüller myelom, MRG’de spesifik olmayan görüntüleme özelliklerine sahip, nadir görülen bir antitedir. Bununla birlikte, görüntüleme özelliklerinin bilgisi, radyologların uygun klinik senaryoda şüphelenmesine yardımcı olabilir. Ekstramedüller myelom, T1 ağırlıklı görüntülerde iskelet kası ile karşılaştırıldığında genellikle homojen ve hipointens ve T2 ağırlıklı görüntülerde hiperintenstir ve hafif ile yoğun kontrastlanma sergiler. Bazı vakalarda homojen ve düşük T2 sinyal yoğunluğu nedeniyle lenfomayı taklit edebilir. MRG, ekstramedüller miyelomda bir problem çözme aracıdır ve tedavi planlamasına yardımcı olur. Anahtar kelimeler: Multiple Myeloma,MRI,Radiology
Kaynaklar
1-Hanrahan CJ, Christensen CR, Crim JR. Current concepts in the evaluation of
multiple myeloma with MR imaging and FDG PET/CT. RadioGraphics 2010;
30:127–142
2- Kumar SK, Rajkumar SV, Dispenzieri A, et al. Improved survival in multiple
myeloma and the impact of novel therapies. Blood 2008; 111:2516–2520
3- Usmani SZ, Heuck C, Mitchell A, et al. Extramedullary disease portends poor
prognosis in multiple myeloma and is over-represented in high-risk disease even
in the era of novel agents. Haematologica 2012; 97:1761–1767
4- Varettoni M, Corso A, Pica G, Mangiacavalli S, Pascutto C, Lazzarino M.
Incidence, presenting features and outcome of extramedullary disease in
multiple myeloma: a longitudinal study on 1003 consecutive patients. Ann
Oncol 2010; 21:325–330
5- Kyle RA, Gertz MA, Witzig TE, et al. Review of 1027 patients with newly
diagnosed multiple myeloma. Mayo Clin Proc 2003; 78:21-33