Kalemişi Türk Sanatları Dergisi, cilt.9, sa.19, ss.121-129, 2021 (Hakemli Dergi)
Müzeler, insanların kendi tarihsel gelişimine dair duydukları merakla geçmişten günümüze taşınan somut değerleri
ziyaret ettiği ve eserler ile bir bağ kurduğu alanlar olarak önemli mekânlardır (Kandemir, 2015). Müze ziyaretlerinde,
insanların eserlere dokunma istekleri sıkça karşılaşılan bir durumdur. Bu istek karşısında, eserlerin korunması
amacıyla müze kuralları devreye girmektedir. Eserlere dokunmanın yasak olması sebebi ile ziyaretçilerin eserlerle tam
bir bağ kurması oldukça güçtür. Müze ziyaretçileri arasında özel durumlu olarak nitelendirilen engelli ziyaretçiler de
bulunmaktadır. Onların ziyaretleri sırasında yaşanabilecek olumsuz durumları önlemek amacıyla müzelerde
iyileştirme çalışmaları yapılmaktadır. Özellikle görme engelli bireylerin sosyal faaliyetlerini arttırmak amacı ile
planlanan birçok proje hayata geçmeye başlamıştır. Bu çalışmada görme engeli bulunan ve her yaş grubundan
ziyaretçilerin ortak isteği olan dokunma ihtiyacına kısmen de olsa cevap vermeye yönelik, müze teşhirinde bulunan
seramik eserlerin dokunulabilir biçimde yeniden tasarlanıp üretilerek, erişilebilirliğinin sağlanması tartışmaya
açılmıştır.