Akademik Veri Yönetim Sistemi
İZMİR UĞUR YILMAZ ONKOLOJİ GÜNLER,9.NADİR TÜMÖRLER SEMPOZYUMU, İzmir, Türkiye, 25 - 27 Şubat 2022, ss.26-28
ÖZET
GİRİŞ ve AMAÇ
Renal hücreli karsinom (RHK) tüm yetişkin malignitelerinin yaklaşık %3’ ünü oluşturmaktadır(1).Renal hücreli kanserlerin %75’i ise berrak hücreli kanserdir(BHRK).Berrak hücreli olmayan renal kanserler(BHORK) ise çok daha az görülür. BHORK’in net olmayan ana alt tipleri papiller,kromofob,toplayıcı kanal (medüller karsinom dahil),translokasyon karsinomlar ve sınıflandırılmamış RHK’ları içermektedir(2). Doksan RHK hasta üzerinde yaptığımız bu retrospektif araştırmada berrak hücreli ve berrak hücreli dışı metastatik RHK hastalarının klinikopatolojik özelliklerinin karşılaştırmalı analizini sunmayı amaçladık.
GEREÇ ve YÖNTEM
Kliniğimizde 2007-2020 tarihleri arasında tanı alan denovo metastatik (evre 4) veya lokal evrede (evre 1-3) olup radikal nefrektomi yapılmış ve takipte nüks gelişen RHK olgularından, verilerine tam olarak ulaşılabilen 90 hasta retrospektif olarak değerlendirilerek çalışmaya dahil edildi.Analizler IBM SPSS Statistics 24.0 yazılımı kullanılarak yapıldı. p<0.05 değerleri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.Tanımlayıcı istatistiksel analizler yapıldı. Sağkalım analizi için Kaplan-Meier, grup karşılaştırmalarında ise ki-kare testi kullanıldı.
BULGULAR
Kadın hastaların %21,1’i BHORK iken, %78,9’u BHRK idi.Erkek hastalarının ise %23,9’u BHORK iken, %76,1’i BHRK idi.BHRK hastaların yaş ortalaması 57 iken, BHORK hastalarının 53 idi.Hastaların %77,8’i berrak hücreli,%3,3’ü kromofob,%3,3’ü sarkomatoid,%7,8’i papiller,%5,6’sı undiferansiye,%1,1’i traslokasyonel,%1,1’i mediller histolojik alt tipinde idi.Genel sağ kalım (GS) açısından her iki hasta grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı.Kadınlarla erkekler arasında medyan GS açısından fark yoktu.Her iki grupta denovo metastatik olgularda medyan GS süresi istatistiksel olarak anlamlı farkla daha düşüktü(p=0,001). BHRK grubunda GS 57 ay,BHORK grubunda ise GS 64 ay olarak hesaplandı ancak bu fark istatistiksel olarak anlamlı değildi.BHRK grubunda istatistiksel olarak anlamlı bir farkla daha fazla akciğer metastazı saptandı(p=0,024).Tedavi hat sayısı açısından bakıldığında iki grup arasında anlamlı fark saptanmadı.IMDC risk skoruna göre BHORK hastalarının %42,9’u,BHRK’hastaların ise %30,4’ü iyi risk grubunda yer alıyordu.Her iki grupta da hastaların yaklaşık % 90’ı 1. sıra olarak tirozin kinaz inhibitörü (TKI) kullanmışlardır. BHRK grubunda hastaların %98’i 2. sıra tedavi alabilir iken BHORK grubunda hastaların %85'i 2. sıra tedaviye geçebilmiştir.2.sıra tedavi olarak BHRK hastaların %40’ı, BHORK grubunun ise % 22’si nivolumab almıştır. 2. sırada nivolumab tedavisi alanlar hem tüm grupta hem de ayrı ayrı gruplarda istatiksel olarak anlamlı olacak şekilde daha iyi GS süresine sahipti.
SONUÇ BHORK’lerin ana alt tipleri papiller, kromofob, toplayıcı kanal, sınıflandırılmamış ve translokasyon karsinomlarını içerir. Sarkomatoid RHK ayrı bir alt tip olarak kabul edilmez, çünkü öncelikle sarkomatoid özellikler RHK'in herhangi bir histolojik alt tipinde görülebilir(3).Çalışmamızda BHORK hastalarındaki grupta IMDC risk skorlamasına göre daha az riskli hastaların bulunmasına bağlı olarak GS verisi daha uzun saptanmış olabilir.BHRK’in tedavisinin temelini immünoterapiler ve hedefe yönelik ilaçlar oluşturur(4). Bununla birlikte BHORK’in tedavisi için ilaç geliştirme seçenekleri daha sınırlıdır, çünkü bu nadir tümörlere sahip hastalara uygun klinik çalışma çoğu zaman tasarlanmamaktadır.İleri evre BHORH'lı hastalara özel tedavi yaklaşımı histolojik alt tipe dayanmaktadır. Fakat yine de bizim çalışmamızda olduğu gibi BHORK tanılı vakalar iyi yönetilirse BHRK tanılı hastalar kadar uzun yaşayabilmektedir. BHRHK tedavisinde son yıllarda sağ kalımı uzatan pek çok yeni tedaviye rağmen BHORK için tedavi seçenekleri halen oldukça sınırlıdır. Bu tümör tipi için literatürde BHRK kadar randomize klinik çalışma ve geniş çaplı veri bulunmamaktadır.Hastalar mümkün olduğunda bir klinik araştırmaya dahil edilmelidir.
KAYNAKLAR 1. 1.SiegelRL,Miller KD, Jemal A. CancerStatistics, CA Cancer J Clin. 2018;68(1):7–30. 2. Üriner sistem ve erkek genital organlarının tümörlerinin WHO sınıflandırması, Moch H, Humphrey PA, Ulbright TM, Reuter VE (Eds), Dünya Sağlık Örgütü, Lyon 2016. 3. Delahunt B, Cheville JC, Martignoni G, Humphrey PA, Magi-Galluzzi C, McKenney J, Egevad L, Algaba F, Moch H, Grignon DJ, Montironi R, Srigley JR; Members of the ISUP Renal Tumor Panel. The International Society of Urological Pathology (ISUP) grading system for renal cell carcinoma and other prognostic parameters. Am J Surg Pathol. 2013 Oct;37(10):1490-504. doi: 10.1097/PAS.0b013e318299f0fb. PMID: 24025520. 4. Motzer RJ, Tannir NM, McDermott DF, Arén Frontera O, Melichar B, Choueiri TK, Plimack ER, Barthélémy P, Porta C, George S, Powles T, Donskov F, Neiman V, Kollmannsberger CK, Salman P, Gurney H, Hawkins R, Ravaud A, Grimm MO, Bracarda S, Barrios CH, Tomita Y, Castellano D, Rini BI, Chen AC, Mekan S, McHenry MB, Wind-Rotolo M, Doan J, Sharma P, Hammers HJ, Escudier B; CheckMate 214 Investigators. Nivolumab plus Ipilimumab versus Sunitinib in Advanced Renal-Cell Carcinoma. N Engl J Med. 2018 Apr 5;378(14):1277-1290. doi: 10.1056/NEJMoa1712126. Epub 2018 Mar 21. PMID: 29562145; PMCID: PMC5972549.