Akademik Veri Yönetim Sistemi
WOSCON 2. INTERNATIONAL MTSKHETA SCIENTIFIC RESEARCH AND INNOVATION CONGRESS, Mcheta, Gürcistan, 14 - 15 Haziran 2025, ss.7-19, (Tam Metin Bildiri)
Sanat eğitiminde uygulama, eğitimin vazgeçilmez bileşenlerindendir. Tiyatro gibi özü canlı uygulamaya dayanan sanatlarda ise eğitim kapsamındaki uygulamalar, özellikle de gerçek zamanlı uygulamalar kritik bir öneme sahiptir. Eğitim programlarındaki teorik ve uygulamalı derslerin dengesi, bu derslerdeki yazarlık, dramaturgi, sahne tasarımı, oyunculuk gibi farklı uzmanlık alanlarının ortak çalışması, ders içi ve ders dışı uygulamaların süresi, sıklığı ve çıktıları bu bağlamda temel odak noktalarını oluşturur. Tiyatro eğitiminde uygulamaların önemi tartışmasız kabul edilmekle birlikte, bu uygulama süreçlerine öğrenci katılımının
sağlanamama nedenleri programlara, uzmanlık alanlarına ve bireysel faktörlere göre çeşitlilik
gösterebilmektedir. Özellikle oyunculuk, sahne tasarımı, yazarlık ve dramaturgi gibi tiyatronun alt dallarına yönelik programların müfredat yapısı, ders dağılımı ve proje gereksinimleri gibi kendine özgü işleyişleri, öğrencilerin uygulama yükümlülüklerinde farklılıklar yaratabilmektedir. Bu çalışmada, bir devlet üniversitesindeki tiyatro lisans eğitimi kapsamında seyirciyle buluşan gerçek zamanlı bir uygulama, uygulamaya katılmayan öğrencilerin görüşleri ışığında incelenmiştir. Amaç, bu uygulama sürecinin uygulamaya
katılmayan öğrenci perspektifinden nasıl algılandığını ve katılmama nedenlerini analiz edebilmektir. Nitel araştırma yönteminin durum çalışması deseninde kullanıldığı bu araştırmada veriler online soru formu ile toplanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, farklı uzmanlık alanlarında ve farklı sınıf düzeylerinde lisans eğitimi alan, uygulamaya katılmayan 15 öğrenci oluşturmuştur. Toplanan veriler, katılmama nedenlerini ortaya koymakla birlikte, aynı öğrencilerin söz konusu uygulamaya ilişkin değerlendirmelerinin çoğunlukla olumlu
olduğunu göstermiştir. Bu araştırma sonucunda katılmayan öğrencilerin görüş ve algıları, tiyatro eğitimindeki gerçek zamanlı uygulamaların planlanması, yönetimi ve öğrenci katılımının artırılmasına yönelik stratejilerin geliştirilmesi için değerli veriler ve yeni bakış açıları sunmaktadır.
Anahtar kelimeler: Sahne sanatları, Tiyatro, Tiyatro eğitimi, Nitel araştırma, Durum çalışması
In art education, practice is an indispensable component of education. In arts such as theater, which are essentially based on live practice, practices within the scope of education, especially real-time practices, are of critical importance. The balance of theoretical and practical courses in education programs, the joint work of different areas of expertise such as writing, dramaturgy, stage design, and acting in these courses, and the duration, frequency, and outcomes of in-class and out-of-class practices constitute the main focal points in this context. Although the importance of practices in theater education is unquestionably accepted, the reasons for
student participation in these practice processes may vary according to programs, areas of expertise, and individual factors. In particular, the curriculum structure, course distribution, and project requirements of programs for sub-branches of theater such as acting, stage design, writing, and dramaturgy may create differences in students' practice obligations. In this study, a real-time practice that meets the audience within the scope of theater undergraduate education at a state university was examined in the light of the views of students who did not participate in the practice. The aim is to analyze how this full-time practice process and what is experienced are perceived from the perspective of students who do not directly participate in the practice and
the reasons for non-participation. In this study, where the qualitative research method was used in a case study design, data were collected with an online questionnaire. The study group consisted of 15 students who received undergraduate education in different fields of expertise (acting, stage design, drama writing/dramaturgy) and at different grade levels and who did not participate in the application. The data collected from the students, while revealing the reasons for not participating in detail, showed that the evaluations of the same students regarding
the application in question were mostly positive. The opinions and perceptions of the students who did not participate, obtained as a result of this research, provide valuable data and new perspectives for the planning and management of applications in theater education and the development of strategies for increasing student participation.
Keywords: Performing arts, Theatre, Theatre education, Qualitative research, Case study