Akademik Veri Yönetim Sistemi
28.Ulusal Pediatrik Endokrinoloji ve Diyabet Kongresi, Girne, Kıbrıs (Kktc), 30 Nisan - 05 Mayıs 2024, ss.340, (Özet Bildiri)
Giriş: Doğumsal hipogonadotropik hipogonadizm(DHH) erkek olgularda gecikmiş puberte, mikropenis ve inmemiş testis gibi bulgularla
karşımıza çıkmaktadır. GNRH1 gen mutasyonu DHH’nin nadir bir nedenidir. Literatürde bildirilen olgu sayısı azdır ve GNRH1 patojenik
varyantı(c.92G>A) sadece ülkemizden bildirilmiştir.
Olgu: On üç buçuk yaş erkek hasta boy kısalığı ve gecikmiş puberte şikayetiyle başvurdu.Zamanında, 2750 gr, sezaryen ile doğduğu, iki
yaşında mikropenis, boy kısalığı ve olası cinsiyet gelişim bozukluğu açısından dış merkezde tetkik edildiği ve karyotip analizinin 46,XY
olarak raporlandığı öğrenildi.Sorgulamada anosmi tariflemedi.Anne ve baba 1. dereceden kuzendi, ailede pubertal gecikme öyküsü yoktu.
Vücut ağırlığı -0,95 SDS, boyu -1,7 SDS ve hedef boyu -1,9 SDS(164,5 cm) idi. Pubik kıllanma Tanner evre 2, testis volümleri bilateral
3 mL, penis gergin boyu 7x2 cm olarak değerlendirildi. Tam kan sayımı, karaciğer, böbrek ve tiroid fonksiyon testleri normaldi. FSH 1,16
mIU/L(N:0,23-10,37), LH 0,17 mIU/L(N:0,25-4,84), total testosteron 20 ng/dL(N:10-572), DHEA-SO4 208 ug/dL(N: 20-500), ACTH 57.8 pg/
mL (N:10-60), kortizol 10.9 ug/dL, IGF-1 129 ng/mL (-1,27 SDS), IGFBP-3 4.06 ug/mL (-0,68 SDS) bulundu. Kemik yaşı 13 yaşla uyumluydu.
LHRH testinde zirve LH yanıtı 6,72 mIU/mL (N:>5 mIU/mL) zirve FSH:7,96 mIU/mL saptandı. Klinik izlemde boy SDS (15 yaş, Boy SDS:
-2,3 SDS) kaybı nedeniyle yapılan büyüme hormonu(BH) uyarı testlerine[(klonidin(primingsiz) ve ITT(primingli)] yetersiz yanıt(zirve BH
yanıtları sırasıyla 5.9 ng/mL ve 3.8 ng/mL) alındı.Hipofiz MR normaldi. Hastaya 30 ug/kg/gün dozunda BH tedavisi başlandı.İzlemde pubertal
bulgularda progresyon olmaması nedeniyle iki kez pubertal indüksiyon yapıldı ancak testis volümlerinde artış olmaması nedeniyle,
DHH ön tanısıyla yapılan tüm ekzom analizinde GNRH1 geninde daha önce ülkemizde tanımlanmış c.92G>A patojenik varyantı homozigot
saptandı. Fizyolojik indüksiyon protokolü(rFSH+hCG) başlandı.
Sonuç: GNRH1 geninde patojenik varyant DHH’nin nadir nedenleri arasında yer almaktadır. Bu olgu, ülkemizde GNRH1 geninde c.92G>A
varyantı bildirilen 4. olgudur.Bu olgularda LHRH testine çok nadirde olsa pubertal yanıt alınabilir, klinik izlemde pubertal bulgularda
progresyon olmayan olgularda genetik analiz tanısal süreç açısından yol gösterebilir.
Anahtar Kelimeler: GNRH1 geni, gecikmiş puberte, hipogonadotropik hipogonadizm