Bankaların bir uzaktan pazarlama sistemi vasıtasıyla tüketicileri telefonla ara-yarak kredi kartı sözleşmesi yapmalarına sık sık rastlanmaktadır. Mesafeli ola-rak kurulan bu tür sözleşmelerde tüketicinin korunması amacıyla çeşitli önlem-ler alınmıştır. Bunlardan biri çalışma konumuzu oluşturan cayma hakkıdır. Tüketici, cayma hakkını kullanabilmek için bankaya telefon ettiğinde karşısına çıkan otomatik yönlendirme mesajları içinde uygun bir menüye ulaşabilmesi zor olmaktadır. Oysa kredi kartı pazarlayan bankalar telefon numarasını tuşla-dıkları anda sözleşmeyi kurmak istedikleri tüketiciye ulaşabilmektedirler. Ban-kaların sözleşmeyi kurarken kullandıkları yöntem kadar kolay bir yöntemi tüketicinin sözleşmeden cayma hakkını kullanırken de yararlanabileceği şekilde düzenlememiş olmaları; Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun (TKHK)’nun 62 nci maddesi anlamında haksız ticari uygulama ve Türk Ticaret Kanunu (TTK)’nun 55 inci maddesinin ilk fıkrasının a bendinin 8’nci alt bendine göre; haksız rekabet oluşturmaktadır.
It is common for banks to make credit card agreements by calling consumers via a remote marketing system. Various measures have been taken to protect the consumer in such distance contracts. One of these is the right of withdrawal, which is our subject of study. When the consumer calls the bank to exercise her right of withdrawal, it is difficult for her to access a suitable menu among the automatic forwarding messages she receives. However, banks marketing credit cards can reach the consumer with whom they want to establish a contract as soon as they dial the phone number. The failure of banks to establish a method as simple for consumers to exercise their right of withdrawal from the contract as the method used in forming the contract constitutes an unfair commercial practice under Article 62 of Law on Consumer Protection (LCP) and unfair competition under subparagraph 8 of paragraph (a) of the first clause of Article 55 of the Turkish Commercial Code (TCC).
